Aralık ayında, gökbilimciler asteroit YR4’ün 2032’de küçük ama önemsiz bir şansa sahip olduğunu, uzmanların 500 Hiroşima nükleer bombalarından daha patlayıcı potansiyele sahip olabileceğini belirledi.
Araştırmacılar YR4’ü Şubat ayında tehditsiz olarak yeniden sınıflandırdı, ancak asteroidin bir tehdit olarak kabul edildiği ara dönem, uluslararası asteroit uyarı ağının 2014’teki oluşumundan bu yana bir tehdide yanıt vermek için ilk kez etkinleştirildiği oldu.
Mill Valley merkezli B612 Vakfı başkanı Danica Remy, insanlığa tehdit oluşturan kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Mill Valley merkezli B612 Vakfı’nın başkanı Danica Remy, “Gerçek şu ki, son on yılda yürürlüğe konmuş bir sisteme sahip ve aslında YR4 için çalıştı” dedi.
Araştırmacılar ve kozmologların küresel aygıtı, 2013 yılında, Chelyabinsk, Rusya üzerinde patlayan bir meteor sonrasında, camları kilometrelerce paramparça etti.
Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvarı araştırmacısı Katie Kumamoto, 2013 Chelyabinsk Meteor hakkında “Bunun geldiğini görmedik” dedi. Diyerek şöyle devam etti: “Gökyüzünde bir ateş topu olana kadar hiçbir uyarı yoktu.
Her ne kadar gökbilimciler, 1970’lerden beri NEO’ların tehdidi hakkında bilgi sahibi olsalar da, Marin County merkezli Asteroit Enstitüsü ve NASA’nın gezegen savunma koordinasyon ofisi LLNL’den araştırmacılara göre, potansiyel olarak tehlikeli asteroitleri ve meteorları kataloglama çabaları son on yılda ciddi bir şekilde gerçekleşti.
Gezegen Savunma Koordinasyon Ofisi, 2016 yılında ofisi kuran Gezegen Savunma Sorumlusu Emeritus Lindley Johnson’a göre, bir kilometreden daha büyük 873 neos tespit etti.
Johnson, bir metropol alanına indikleri takdirde tüm şehirleri silecek kadar büyük olan 11.266 NEO’nun tespit edildiğini de sözlerine ekledi. Johnson, NASA’nın kataloğunun artık Dünya için bir tehdit oluşturan NEO’ların% 95’inden fazlasını belirlediğini söyledi.
Johnson, “Şimdi büyük dünyaya yakın asteroitlerin nüfusu üzerinde iyi bir kolumuz olduğunu düşünsek de, hala daha küçük nüfusun ne olduğunu anlamaya çalışıyoruz.” Dedi. “Şimdi 140 metreden daha büyük her şeyi bulmak için NASA’dan bu görevimiz var.”
Dünya üzerindeki son büyük asteroit etkisi, 1908’de Sibirya’da Tunguska olayıydı, burada 50-100 metre arasında olduğu tahmin edilen bir asteroit, Dünya atmosferinde patladı ve 2.000 kilometrekarelik ormanı düzleştirdi. Arizona Üniversitesi’ne göre, bu büyüklükteki asteroitlerin Dünya’ya 200-300 yılda bir çarptığı tahmin ediliyor, bir kilometreden daha büyük asteroitler ortalama 500.000 yılda bir dünyaya çarpıyor.
Uluslararası asteroit uyarı sisteminin araştırmacıları, bir asteroit etkisinin bir olasılıktan ziyade kaçınılmaz olduğunu kabul ederek, yörüngesi Dünya ile uyumlu bir asteroide karşı konuşlandırılmak için çok sayıda strateji geliştirmek için çalıştı. Bu stratejilerin bazıları zaten test edilmiştir.
26 Eylül 2022’de NASA, kinetik bir darbe stratejisini kullanarak çift asteroit yeniden yönlendirme testinin (DART) bir parçası olarak asteroit dimorphos’u başarıyla yeniden yönlendirdi – bilim adamlarının bir asteroide çarptığını ve yörüngesini değiştirdiğini söylemenin süslü bir yolu. Dart misyonu, gezegen savunma alanında büyük bir adımdı ve kinetik etkinin gelecekte kullanılabileceğini kanıtladı.
Johnson, “Sadece bir şeyin yörüngede hareket etme hızını değiştirmek, gelecekte yörüngeyi sonsuza dek değiştirin.” Dedi. “Yörünge şekli, yörüngenin boyutu ve nereye gittiği güneşin etrafındaki yörünge hızıyla belirlenir.”
Galaga’nın gerçek dünya oyunu gibi, kinetik Impactor stratejisi daha küçük uzay kayaları için çalışır, ancak diğer daha büyük asteroitler daha yoğun müdahaleler gerektirir. Remy, Asteroid Institute kurucu ortağı Ed Lu ve Astronot Stanley G. Love, “yerçekimi traktör” yöntemini icat etti, burada bir asaloitin yerçekimi alanının yanına bir uzay aracı yerleştirilebiliyor, yörünge yörüngesini Dünya’dan güvenli bir şekilde uzaklaştırdı.
Peki ya asteroit bir kinetik etki için çok büyükse ve bilim adamları yaklaşmakta olan bir etki tanımlamak için çok geçse? Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvarı’nda Kumamoto ve diğer araştırmacılar bir çözüm üzerinde çalışıyorlar: nükleer sapma. Bu strateji için, bir asteroitin yakınında tetiklenecek, yörünge yolundan gönderilecek ve yüzeyinden absating malzemesini tetikleyecekti.
Kumamoto, gezegensel savunmanın “nükleer seçeneği” hakkında “Nükleer patlayıcı bir cihazda çok fazla enerji olduğu için, asteroite kinetik bir etkiörden alabileceğimizden çok daha büyük bir itme uygulayabiliriz.” Dedi. “Bunu bir numaralı seçeneği ve ikinci seçeneği anladığımız kadar iyi anlamıyoruz.”
Kumamoto ve diğer LLNL araştırmacılarının sınırlı nükleer sapma anlayışının nedeninin bir kısmı, uluslararası hukukun bunları önlediğidir. 1967’de Birleşmiş Milletler tarafından onaylanan Dış Uzay Antlaşması, uzayda nükleer silahları yasaklıyor ve ulusların herhangi bir göksel organ üzerindeki askeri silahları test etmesini sınırlıyor. Mekan son sınır olabilir, ancak hiçbir ulus bunu iddia etmez.
2014 yılında, Chelyabinsk Meteor’un ardından Birleşmiş Milletler, 1908’de Tunguska etkinliğinin anısına olan 30 Haziran’da “Uluslararası Asteroid Günü” ni yaptırım yaparak asteroit tehditlerine ve gezegen savunmasına daha fazla odaklandı.
Başlangıçta Remy’nin B612 Vakfı tarafından kurulan fizikçi Stephen Hawking, astronot Rusty Schweickart ve Kraliçe gitarist Brian Mayıs 2014’te, Asteroid Günü, insanlığı atmosferimizin ötesinde bir dünyada, en yıkıcı fenomenlerden biri olandan biri olandan korumak için bir eylem çağrısıdır.
Remy, “Bir kasırga, tsunami veya deprem veya süper yanardağın aksine, şu anda bunlar hakkında kesinlikle yapabileceğimiz hiçbir şey yok.” Dedi.
“Bir asteroit etkisi ile sapma seçenekleri var ve yaptığımız iş gerçekten önemli çünkü uyarı zamanı her şeydir.”
