NASA ve Ulusal Kar ve Buz Veri Merkezi’ne göre, yaz sonu Kuzey Yarımküre’de yaklaşırken, Kuzeybatı’daki deniz buzunun kapsamı 10 Eylül’de yıllık minimumuna kadar küçüldü. Toplam deniz buzu kapsama alanı 2008 ile 1.78 milyon mil kare (4.60 milyon kilometrekare) rekor kırdı. Kışın bittiği güney yarımkürede, Antarktika buz hala birikiyor, ancak 2016’dan önce kaydedilen buz seviyelerine kıyasla nispeten düşük.
Kutuplardaki okyanusları kaplayan buz alanları mevsimlerde dalgalanıyor. Soğuk aylarda deniz suyu donduğunda buz birikir ve daha sıcak aylarda erir. Ancak buz asla tamamen kutuplarda kaybolmaz. Kuzey Kutbu Okyanusu’nda, buz kapsadığı alan tipik olarak Eylül ayında yıllık minimumuna ulaşır. NASA’daki bilim adamları ve Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi (NOAA) 1978’de kutuplarda deniz buzu izlemeye başladığından, küresel sıcaklıklar arttıkça deniz buzu kapsamı genellikle azalmaktadır.
NASA’nın Maryland, Greenbelt’teki Goddard Uzay Uçuş Merkezi’ndeki Kriyosfer Bilimleri Laboratuvarı şefi Nathan Kurtz, “Bu yılki Arktik Deniz Buz Bölgesi rekor düşük bir düşmese de, aşağı doğru trend ile tutarlı.” Dedi.
Arctic Ice, 2012 yılında en düşük kaydedilen derecesine ulaştı. Colorado Üniversitesi, Boulder’daki Ulusal Kar ve Buz Veri Merkezi’nden Buz Bilimcisi Walt Meier, ısınma atmosferi ve olağandışı hava kalıplarının bir kombinasyonuna düşük kaydediyor. Bu yıl, ICE’deki yıllık düşüş başlangıçta 2012’deki değişikliklere benzedi.
Erime Ağustos ayı başlarında azalsa da, yıllık düşüş eğilimini değiştirmek yeterli değildi. Meier, “Son 19 yıldır Kuzey Kutup Okyanusu’ndaki minimum buz kapsamı 2007’den önceki seviyelerin altına düştü.” Dedi. “Bu 2025’te devam ediyor.”
Antarktika deniz buzu yıllık maksimum yakın
Kuzey Kutbu’ndaki buz yıllık minimumuna ulaştıkça, Antarktika çevresindeki deniz buzu yıllık maksimumuna yaklaşıyor. Yakın zamana kadar, güney kutbunun çevresindeki okyanustaki buz, kuzeydeki deniz buzundan daha esnekti ve 2015’ten önceki yıllarda maksimum kapsama alanı biraz arttı. “Bu yıl ortalamadan daha düşük görünüyor,” dedi Kurtz. Antarktika’daki deniz buzu trendlerini tahmin etmeyi ve anlamayı zorlaştıran “Ama bir bütün olarak Antarktika sistemi daha karmaşıktır.”
Meier, Antarktika’daki daha düşük buz kapsamının devam edip etmeyeceği henüz belli değil. Güney Kutbu çevresindeki alt deniz buzu seviyelerinin bir geçiş aşamasının sadece bir parçası olup olmadığını görmek için “şimdilik göz kulak oluyoruz”.
Global buz izleme geçmişi
NASA ve NOAA yaklaşık yirmi yıl boyunca, NASA NIMBUS-7 uydusu (1978-1987) ile başlayarak ve özel sensör mikrodalga/görüntüleme ve özel sensör mikrodalgada, savunma metriziminde başlayan özel sensör mikrodalga görüntüleme sesini 1987’de başlayan çeşitli uydular oluşturmak için çeşitli uydulara güveniyorlar. NASA’nın Aqua uydusu da 2002’den 2011’e kadar verilere katkıda bulundu. Bilim adamları, Jaxa (Japonya Havacılık ve Uzay Keşif Ajansı) uydusunda gelişmiş mikrodalga tarama radyometresi 2’nin 2012 lansmanı ile veri toplama genişletti.
2018’de Icesat-2’nin lansmanı ile NASA, kaydına sürekli buz kalınlığının gözlemlenmesini ekledi. ICESAT-2 uydusu, uydudan lazer ışığının yüzeyden yansıtması ve gemideki dedektörlere geri dönmesi için gereken süreyi kaydederek buz yüksekliğini ölçer.
NASA’nın Kriyosfer Bilimleri Laboratuvarı Başkan Yardımcısı Angela Bliss, “Küresel deniz buzu kapsamının uydulardan 47 yıllık sürekli izlenmesini vurduk.” Dedi. “Bu veri kaydı, her gün Arktik ve Antarktika’daki deniz buzuna baktığımız en uzun, en tutarlı uydu veri kayıtlarından biridir.”
