Üç farklı teleskoptan zaman serisi fotometrisine dayanarak, uluslararası bir astronom ekibi WD J0049−2525’in ayrıntılı bir asterosizma çalışması gerçekleştirdi-en büyük titreşimli beyaz cüce. 22 Mayıs’ta yayınlanan çalışma Arxiv Ön yazdırma sunucusu, bu beyaz cücenin yeni nabız modlarının algılanmasıyla sonuçlandı.
Beyaz cüceler (WDS), bir yıldız nükleer yakıtını tükettikten ve yıldızların büyük çoğunluğu için son evrimsel aşamayı temsil ettikten sonra geride kalan yıldız çekirdeklerdir. Gözlemler, çoğu WD’nin hidrojen egemen atmosferler sergiledikçe birincil spektral sınıflandırma DA’ya sahip olduğunu göstermektedir. Bununla birlikte, WDS’nin küçük bir kısmı daha ağır elementlerin izlerini sergilemektedir.
Sabit WD’lerde, parlaklık bu nesnelerdeki radyal olmayan yerçekimi dalga darbeleri nedeniyle değişir. Nabızlanan WDS alt tipi, spektrumlarında sadece hidrojen emme hatlarına sahip olan Davs veya ZZ Ceti yıldızları olarak bilinir.
Yaklaşık 1.3 güneş kütlesi kütlesi, WD J004917.14–252556.81 veya kısaca WD J0049−2525 ile ultra maskari Zz Ceti yıldızı-şimdiye kadar tespit edilen en büyük darbeli WD. Beyaz cüce yaklaşık 326 ışık yılı mesafesinde bulunur ve etkili sıcaklığının yaklaşık 13.000 K olduğu tahmin edilmektedir. Önceki gözlemler bu nesnenin iki önemli nabız modunu tespit etmiştir.
Türkiye’deki İstanbul Üniversitesi’nden Ozcan Caliskan liderliğindeki bir grup gökbilimci, WD J0049−2525’in asterosizma araştırması yapmak için yeni teknoloji teleskopunu (NTT), Apache Point Gözlemevi ve İkizler Güney teleskopunu istihdam etti. Bu çalışmanın temel amacı bu WD’nin iç kısmını araştırmaktı.
Araştırmacılar makalede, “Üç farklı teleskoptan zaman serisi fotometrisine dayanan şu anda bilinen en büyük darbeli WD WD’nin ayrıntılı bir gözlemsel ve asterosizm analizini sunuyoruz.”
Gözlemler, Caliskan ekibinin birçoğu yüksek sinyal-gürültü oranlarına sahip olan WD J0049-2525’in 13 yeni önemli nabız frekansını tanımlamasına izin verdi. Birkaç belirgin frekans, 3.868 µHz (258 saniye) ve 5.861 (170 saniye) µHz arasında konsantre edilir.
Ayrıca, çalışma WD J0049-2525 için 0.3 veya 0.67 günlük bir dönüş süresini gösteren iki potansiyel frekans bölünmesi tespit etmiştir. Gökbilimciler, her ikisinin de önerilen yörünge dönemlerinin bu kadar büyük bir WD beklentileri ile uyumlu olduğunu belirtiyorlar.
Toplanan verilere dayanarak, WD J0049−2525’in yaklaşık 1.29 güneş kütlesi kütlesine sahip olduğu ve asterosizmik mesafesinin 304 ve 320 ışık yılı arasında olduğu ve bu da önceki tahminlerle tutarlı olduğu bulunmuştur. Bu WD için kristalize çekirdek kütle fraksiyonunun%99’dan daha yüksek olduğu hesaplandı.
Sonuçları özetleyerek, makalenin yazarları, özellikle rotasyon süresini kısıtlamak ve ilave ince pulsasyon modlarının varlığını doğrulamak için WD J0049-2525’in ayrıntılı yapısını tam olarak anlamak için daha yüksek hassasiyetli gözlemlerin gerekli olduğunu vurgulamaktadır.
