Beynin insanlarda ayçiçeği tohumunun büyüklüğü yaklaşık bir kısmı, gıda tüketimimizde büyük rol oynayabilir
Stria Terminalis’in yatak çekirdeği, beynin Stria Terminalis adlı daha büyük, bantlı bir yapının bir parçasıdır.
Gıda tüketimini etkileyen bir beyin yapısı, bir gün kilo kaybı veya kazanç müdahalelerini geliştirmeyi hedefleyebilir.
Çalışmalar, bu yapıdaki aktive olan nöronların, beynin merkezinin etrafında bulunan ve insanlarda ayçiçeği tohumunun büyüklüğünde olan Stria Terminalis’in (BNST) yatak çekirdeğini adı verdiğini göstermiştir. Ancak tatın faaliyetini etkileyip etkilemediği bilinmiyordu.
İşlevi hakkında daha fazla bilgi edinmek için, New York’taki Columbia Üniversitesi’nde Charles Zuker ve meslektaşları ilk önce farelerin beyinlerini görüntüledi ve beş temel tattan biriyle tatlandırılmış su içti – tatlı, acı, ekşi, tuzlu ve umami. Araştırmacılar daha önce tatlı tatların tadını çıkararak Amigdala adı verilen bir bölgedeki aktiviteye bağlandılar ve şimdi orada sadece tatlı suya yanıt olarak aktive edilen nöronları tespit ettiler.
Bu nöronlar daha sonra BNST’deki diğerlerini aktive etti, bazen “genişletilmiş amigdala” olarak adlandırıldı. Arizona Üniversitesi’nde Haijiang Cai, bu yapının tat sinyalleri aldığının ilk kanıtıdır.
Araştırmacılar daha sonra bu aktive edilmiş BNST nöronlarının diyet tüketimini etkileyip etkilemediğini anlamak istediler, bu nedenle hücreleri genetik olarak tasarladılar, böylece fareler tatlı su tattığında aktive olmazlar. 10 dakikadan fazla, bu fareler normalden önemli ölçüde daha az içti, bu da BNST nöronlarının aktivasyonunun tatlı tatların tüketimini arttırdığını düşündürdü.
Ancak araştırmacılar, bu yapay aktivasyonun fareleri, genellikle ikinci tadı kaçınmasına rağmen, aromasız, tuzlu veya acı olup olmadığı da dahil olmak üzere herhangi bir tattan daha fazla su tüketmeye teşvik ettiğini buldular.
Daha ileri deneylerde, ekip, aç veya tuz tükenmiş farelerde, dolu olana veya normal tuz seviyelerine sahip olana kadar, sırasıyla aç veya tuz tükenmiş farelerde tatlı ve tuzlu sinyaller tarafından önemli ölçüde daha fazla BNST nöronunun aktive edildiğini buldu. Bu, BNST’nin gıda alımını belirlemek için tadı ek olarak açlık ve besin tükenmesi için sinyalleri entegre ettiğini göstermektedir, diyor Cai.
Cai, BNST’miz farelerinkine çok benzediğinden bulgular insanlarla oldukça ilgilidir. BNST nöronlarını aktive eden ilaçların geliştirilmesinin, kanser tedavisi görenler gibi ciddi iştah kaybı olan insanlarda yemeyi teşvik etmeye yardımcı olabileceğini öne sürüyorlar.
Bununla birlikte, bir düzineden fazla beyin yolu gıda alımıyla bağlantılı olduğunu ve bunların bazılarının BNST aktivitesindeki uzun süreli ilaçla ilgili değişiklikleri telafi edebileceğini söylüyor, bu nedenle aynı anda birden fazla besleme devresini hedeflemenin muhtemelen gerekli olacağını söylüyor.
Çalışma ayrıca GLP-1 ilaç semaglutid gibi kilo kaybı tedavileri ile daha iyi sonuçlar elde etmemize yardımcı olabilir. Bunlar BNST’deki nöronlara bağlanabilir, bu nedenle Sarah Stern, bu tür ilaçların nasıl çalıştığına ve onları kötü tepkisi olan insanlarda nasıl daha etkili hale getireceğine dair daha net bir resim kazanmamıza yardımcı olabileceğini daha iyi anlamak, Sarah Stern Max Planck Florida Nörobilim Enstitüsü’nde.
