CEİD

Bu proje Avrupa Birliği tarafından finanse edilmektedir.

TÜRKİYE'DE KATILIMCI DEMOKRASİNİN GÜÇLENDİRİLMESİ:
TOPLUMSAL CİNSİYET EŞİTLİĞİNİN İZLENMESİ PROJESİ

Çiftçiler 1000 yıl önce çorak kumda bitki yetiştirmek için çöp kullandı

Mahsuller genellikle çöl benzeri zeminde gelişmez, ancak 1000 yıl önce İsrail’deki çiftçiler, kumu verimli topraklara dönüştürmek için kül ve kemikler gibi çöp kullandılar

Bin yıl önce, İsrail’in Akdeniz kıyısı boyunca insanlar kuma derinden kapalı araziler kazdılar, 80.000 ton çöple doldurdu ve tarım için oluşan verimli toprağı kullandılar ve aksi takdirde bu sert zeminde başarısız olacak mahsuller üretmelerine izin verdiler.

Bu, kumda mahsul yetiştirmeye izin veren ve dünyanın dört bir yanındaki çok daha az net tarihli alanların arasına koyan en eski bilinen, büyük ölçekli arsa-ve-tekerm sistemini temsil eder. İsrail’deki Bar-Ilan Üniversitesi’nde Joel Roskin, bu çöllerde bu tür vaha benzeri tarım alanlarının kaynağı bile olabilir.

“Kumun besinleri yok – tüm su tam içinden geçiyor” diyor. “Ve burada bu en inert maddeyi aldılar ve onu bahçelere ve inanılmaz toprak işlerine dönüştürdüler.”

1940’larda bilim adamları, Kuzey İsrail’in Akdeniz kıyısında Caesarea’da yaklaşık 1.4 kilometrekarelik bir chequerboard desenine dağılmış yontulmuş seramik içeren kumlu höyükler keşfettiler.

30 yıldan fazla bir süre sonra, arkeologlar siteyi kazmaya başladılar ve muhtemelen bir bekçi kulesi, konut ve depolama tesislerini içeren erken bir İslami tarım sistemini yansıttığını belirlediler. 2017 yılına kadar araştırmacılar tortuların son kullanımını MS 1140 civarında tarihlendirmişlerdi.

2020’de Roskin ve meslektaşları, sitenin derinlemesine kazılarını ve yakındaki Yavneh ve Ziqim’de iki küçük ama benzer olanları gerçekleştirdiler.

Araştırmacılar, esas olarak çakıl taşları ve kırık seramiklerle güçlendirilen eğimli, kum bazlı bariyerlerin yeraltı suyunun yüzeyin sadece 1 metre altında olduğu kapalı parseller olduğunu keşfettiler. Ayrıca, bu arazilerin kömür, kül, kemik, madeni para, cam, ezilmiş seramik, yanmış mahsul yapımı artıkları ve diğer çöplerle doldurulduğuna dair kanıtlar, muhtemelen şehir dökümlerinden ve eşekler veya develer tarafından çizilen tekne veya vagonlarla teslim edildiler. Bu daha sonra kazınan fırınlarda üretilen kireçtaşından kireç ile desteklendi.

Araştırmacılar, yıllar içinde, kumla karışan ve tuzağa düşmüş yağmur suyu ve yeraltı suyu ile karıştırılan bu çöpün, çiftçilerin muhtemelen meyve, sebze, ot veya pamuk hasat edebileceği verimli bir toprak yaratacağını söylüyor.

Çöpü desteklemek için kireç yaratacak bir fırın

Sandy Ground’u Zenginleştirmek İçin Eklenen Çöpü Eklemek İçin Kireç Yaratacak Bir Fırın

Kudüs’teki İsrail Eski Eserler Otoritesinde ekip üyesi Itamar Taxel, “Muhtemelen çöplerden kurtulmak ve çöplerden yararlanmak için çok yeterli bir yoldu” diyor.

Araştırmacılar, bu kadar yoğun bir tarımsal sistem yaratmanın, kilometrekare başına yaklaşık 1,7 milyon çalışma saati olan büyük çabalar gerektireceğini söylüyor.

Vergi indirimleri veya “ölü toprakları” canlandırma konusundaki İslami dini inançlarla motive olabilecek büyük çaba yatırımına rağmen, Amerika, İberya ve ortadaki kumlu bölgelerde benzer yeraltı suyu hasat teknikleri de keşfedildi. Doğu.

Roskin, “İran’da aynı tekniği kullanarak çölün ortasında büyüyen eşsiz karpuzları var” diyor. Yetkili, modern nüfusların kurak veya kuraklıktan giderek daha fazla etkilenen kumlu bölgelerde yiyecek yetiştirmesine yardımcı olmak için çoğunlukla terk edilmiş arsa ve-börm sistemi yeniden canlandırılabilir-aşağıda sığ, kirlenmemiş yeraltı suyu olması şartıyla.

Oklahoma Üniversitesi’ndeki Matthew kovaları araştırmayı “büyüleyici” olarak adlandırırken, bu kadar yoğun iş için geri dönüşlerin bugün buna değip değmeyeceğini sorguluyor. “Bu, onların (yaşlı toplumların) yanlış yaptığını düşünüyorum” diyor. “Sadece kendime, ‘Bu yatırım seviyesini işe alacak bir şey nasıl dikebilirlerdi?’ ‘Diye soruyorum.

Böyle bir sistemi modern zamanlarda uygulamak, özellikle yeraltı suyu seviyeleri dünyanın çoğunda düştüğü için karmaşık olabilir. “Tabii ki bu harika (iş) bir ahlak” diyor Pailes. “Ama bunu bugün yerel çiftçilere satmaya çalıştıysanız, ‘Neden sadece bir dizel pompası alıp suyu yerden pompalamıyorum ve istediğim yere koyuyorum’ derlerdi.”