Güney Afrika’dan gelen gökbilimciler, UGCA 320 olarak bilinen yakındaki cüce düzensiz bir galaksinin çok bantlı gözlemlerini gerçekleştirdiler. Son zamanlarda yayınlanan gözlem kampanyasının sonuçları Arxiv Preprint Server, bu galaksinin doğası hakkında önemli bilgiler verir.
Takımyıldızı Başak’ta yaklaşık 19.7 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan UGCA 320, DDO 161 veya Hipass J1303-17B olarak da bilinen, yakındaki, nispeten izole edilmiş bir cüce grubuna ait gaz açısından zengin, optik olarak mavi, cüce düzensiz bir galaksidir. Galaksinin yaklaşık 93 milyon güneş kütlesi, sistematik bir hızın yaklaşık 740 km/s’dir ve yıldız oluşum oranının (SFR) yılda 0.02 güneş kütlesinden daha az olduğu tahmin edilmektedir.
UGCA 320’nin doğası ve özellikleri hakkında hala çok az şey bilinmesi göz önüne alındığında, Güney Afrika’daki Kuzey Batı Üniversitesi Adebusola B. Alabi liderliğindeki bir astronom ekibi, esas olarak yıldız popülasyonlarına ve iyonize gaza odaklanarak bu galaksiye daha yakından bakmaya karar verdi. Bu amaçla Hubble Uzay Teleskopunu (HST), Güney Afrika Büyük Teleskopunu (Tuz) ve Çok Büyük Teleskopu (VLT) kullandılar.
Araştırmacılar, “Burada, çok bantlı HST görüntüleme verilerini, UGCA 320’nin yıldız ve iyonize gaz bileşenlerini incelemek için derin uzun süreli tuz/RSS ve integral alan VLT/Muse spektral verileriyle birleştiriyoruz.”
Yeni gözlemler, UGCA 320’nin radyal renk profilinin tüm yarıçaplarda düz ve çok mavi olduğunu, görsel (V) ve yaklaşık 0.1 mag’lık kızılötesi (I) spektral bantlar arasındaki büyüklük farkının bulunduğunu buldu. Mavi renk, UGCA 320’nin çok genç ve/veya metal fakir yıldızların popülasyonu hakim olduğunu göstermektedir.
Buna ek olarak, UGCA 320’nin yıldız diskinin, çoğunlukla bir milyar yıldan daha küçük hafif yaşları olan genç yıldızların egemen olduğu bulunmuştur. UGCA 320’den gelen entegre yıldız ışığına, ortalama 120 milyon yaşına sahip çok genç yıldızlara hakim olsa da, galakside önemli bir eski yıldız nüfusunun (10 milyar yıldan fazla ışık ağırlıklı yaşı ile) bulunduğu ortaya çıktı.
Çalışma, UGCA 320’de, astronomlara göre çoğunlukla son yıldız oluşumu ile güçlendirilen bol miktarda iyonize gaz tespit etti. En yüksek iyonize gaz yoğunluklarına sahip UGCA 320’deki bölgeler sakat görünmektedir ve ağırlıklı olarak galaksinin ana ekseninin (kuzey-doğu yönünde) üzerinde görülmektedir. Bununla birlikte, güney-batı yönünde uzanan majör eksenin altında daha az yoğun, daha yaygın iyonize gaz kuyrukları gözlenir.
Toplanan veriler, hem yıldız hem de iyonize gaz bileşenlerinde dönmeyi gösterir, hem aynı anlamda döner hem de karşılaştırılabilir hız dağılımına sahiptir. Bununla birlikte, galaksinin en iç bölgesinde, yıldızların dönüş genliği, iyonize gaz bileşeninden daha fazla, yaklaşık 30 km/s’ye yükselir.
Araştırmacılar, mevcut SFR’de yıldız oluşumunun devam ettiğini ve tüm soğuk gazın diske doğru göç edebileceğini varsayarak, tüm gaz rezervuarını tüketmenin yaklaşık 49.5 milyar yıl süreceğini tahmin ediyorlar.
Gözlemler ayrıca UGCA 320’nin yıldız ve iyonize gaz disklerinin kinematik özelliklerinde yaklaşık 1.000 ışık yılı ve dış disk bölgesindeki bozulmalarda keskin bir geçiş tanımladı. Makalenin yazarları, bu özelliklerin büyük olasılıkla yakın komşusu olan Galaxy UGCA 319 ile UGCA 320’nin son zamanlarda gelgit etkileşimine işaret ettiği sonucuna varmıştır.
Stephanie Baum tarafından düzenlenen yazarımız Tomasz Nowakowski tarafından sizin için yazılmış ve Robert Egan tarafından gerçekleştirilmiş ve gözden geçirilen bu makale dikkatli insan çalışmasının sonucudur. Bağımsız bilim gazeteciliğini canlı tutmak için sizin gibi okuyuculara güveniyoruz. Bu raporlama sizin için önemliyse, lütfen bir bağış (özellikle aylık) düşünün. Alacaksın reklamsız bir teşekkür olarak hesap.
