Bilim insanları “çürüyen” karanlık maddeyi (DDM) arıyor çünkü bu madde, normal maddede görülmeyen spesifik X-ışını veya gama ışını çizgileri veya nötrino sinyalleri gibi benzersiz imzalar sunuyor ve potansiyel olarak karanlık maddenin parçacık doğasını, kütlesini ve etkileşimlerini, evrenin yapısını aydınlatabilecek bilgileri açığa çıkarıyor. DDM, karanlık madde parçacıklarının tamamen kararlı olmadığı, geniş kozmik zaman ölçekleri boyunca yavaş yavaş daha hafif karanlık madde parçacıklarına ve/veya kütlesiz parçacıklara bozunarak yerçekimi veya elektromanyetik sinyalleri geride bıraktığı teorik bir modeldir.



