İspanyol gökbilimciler, İki Metrelik İkiz Teleskobu (TTT3) kullanarak, NGC 6789 olarak bilinen izole bir cüce galaksinin derin optik görüntülemesini gerçekleştirdiler. Yeni gözlemlerin sonuçları, 10 Kasım’da, arXiv ön baskı sunucusu, bu galaksideki yıldız oluşum sürecine daha fazla ışık tutacak.
İzole fakat yıldız oluşturan
1883 yılında keşfedilen NGC 6789, çevresinden çok daha az gökadanın bulunduğu bir uzay bölgesi olan Yerel Boşluk’ta yaklaşık 12 milyon ışıkyılı uzaklıkta bulunan bir mavi kompakt cüce (BCD) gökadadır. Bununla birlikte, aşırı izolasyonuna rağmen, NGC 6789 yakın zamanda merkezi yıldız oluşumu faaliyeti göstermektedir.
NGC 6789’un önceki gözlemleri, toplam yıldız kütlesinin yaklaşık %4’ünün (yaklaşık 100 milyon güneş kütlesi) son 600 milyon yıl içinde oluştuğunu ortaya çıkarmıştı. Bu galaksinin merkezi yıldız oluşum bölgesinin, görünüşte bozulmamış, daha kırmızı eliptik bir dış yapı içine gömülü olduğu ortaya çıktı.
Bir soru yanıtsız kaldı
Bu nedenle, bilim adamlarını hâlâ şaşırtan şey, galaksinin izole olduğu ve bozulmamış bir şekil sergilediği göz önüne alındığında, NGC 6789’daki son yıldız oluşumunu destekleyen gazın kaynağıdır.
Bu soruyu yanıtlamak amacıyla İspanya’daki La Laguna Üniversitesi’nden Ignacio Trujillo liderliğindeki bir gökbilimci ekibi, NGC 6789’un daha önce gerçekleştirilenden daha derin optik gözlemlerini gerçekleştirmek üzere TTT3’ü kullandı.
Araştırmacılar, “NGC 6789’un dış bölgelerini keşfetmek ve yıldız oluşturan çekirdeğini inşa etmek için gereken yakıtı sağlayabilecek geçmiş küçük birleşmeler veya gaz birikim olaylarının kanıtlarını ortaya çıkarabilecek zayıf özellikleri araştırmak için önemli ölçüde daha derin çok bantlı görüntülemesini sunuyoruz.”
Orada hiçbir şey yok mu?
Yeni gözlemler, NGC 6789’un eliptik şeklini yaklaşık 30 kadir/yay saniyelik parlaklığa kadar koruduğunu ortaya çıkardı.2 (g bandında) veya 1,5 yay dakikası radyal mesafeye kadar uzandığını ve merkezi yıldız oluşum bölgesi nedeniyle önemli bir renk gradyanı sergilediğini gösteriyor. Bu nedenle gelgit özelliklerine veya birleşme kalıntılarına dair hiçbir kanıt bulunamadı.
Dahası, toplanan veriler gökbilimcilerin, herhangi bir küçük uydunun bozulması sonucunda NGC 6789’u çevreleme potansiyeline sahip yıldız kütlesi miktarına bir üst sınır koymasına olanak tanıdı. Bu değerin yaklaşık 200.000 güneş kütlesi olduğu hesaplandı.
Araştırmacılar, NGC 6789’un merkez bölgesindeki yeni yıldız sayısının 4 milyon güneş kütlesi civarında olduğunun altını çizdi. Bu nedenle, galaksinin etrafında görünür herhangi bir yıldız akışının bulunmamasının, merkezi yıldız patlamasının ya içten kaynaklandığını ya da son zamanlarda bozulmamış gazın girişiyle üretildiğini gösterdiğini varsayıyorlar.
Makalenin yazarları, “Son zamanlardaki merkezi yıldız oluşumu muhtemelen ya yerinde kalan gazdan ya da küçük bir birleşme faaliyeti ile ilişkili olmayan dış saf gazın birikmesiyle oluşmuştur” diye açıkladı.
Sizin için yazarımız Tomasz Nowakowski tarafından yazılan, Gaby Clark tarafından düzenlenen ve Robert Egan tarafından doğrulukları kontrol edilen ve gözden geçirilen bu makale, insanların dikkatli çalışmasının sonucudur. Bağımsız bilim gazeteciliğini canlı tutmak için sizin gibi okuyuculara güveniyoruz. Bu raporlama sizin için önemliyse lütfen bağış yapmayı düşünün (özellikle aylık). Bir alacaksın reklamsız bir teşekkür olarak hesaplayın.
