CEİD

Bu proje Avrupa Birliği tarafından finanse edilmektedir.

TÜRKİYE'DE KATILIMCI DEMOKRASİNİN GÜÇLENDİRİLMESİ:
TOPLUMSAL CİNSİYET EŞİTLİĞİNİN İZLENMESİ PROJESİ

Dünya’nın ‘sıkıcı’ katmanlı kayaların bize anlattığı büyüleyici hikaye

Gezegenimizin dramatik geçmişine ilişkin ipuçları, göz ardı edebileceğimiz kayaların katmanlarında. Harika bir rehber, dikkatimizi neden hak ettiklerini gösteriyor, diyor James Dinneen

2Y7EFN0 Bell Adası, Newfoundland & Labrador, Kanada

Kaya tabakaları, Kanada’da olduğu gibi, derin geçmişi bir araya getirmemize yardımcı olabilir

Tabakalar
Laura Poppick (WW Norton)

Dünyanın hikayesi değişimin hikayesidir. Bu gezegenin tarihinin 4,5 milyar yılı, magma okyanuslarının cehennem dünyasından ve zehirli bir hava dünyasından ılıman, yaşanabilir bir eve dönüştüğünü gördü. Dünya sisteminin birbirine taşınan biyojeokimyasal döngüleri, akla gelebilecek en destansı aşamada rollerini oynadığı için bu arkın kendisi duraklar, başlangıçlar ve felaket tersine çevrildi.

Bu süpürme masalı hakkında bir şey bildiğimiz, çoğunlukla kayalar sayesinde. Özellikle, katmanlarında yüzeyi şekillendiren okunaklı bir olay sırası koruyan tortul olanlar sayesinde. Bunlar katmanlardır ve bunları yorumlama bilimi stratigrafi denir.

İçinde Strata: derin zamanlardan hikayelerGazeteci Laura Poppick, kayaları okuma bu ince bilimine ve gezegenin kargaşa dönemlerinden nasıl tepki verdiğini ve iyileştiğini bize öğretebileceği dersler sunuyor. “Bu gezegenin antik iterasyonlarını görebilir ve şimdi döndüğümüz an için bağlam kazanabiliriz” diye yazıyor.

Gezegenimizin geçmişinde bir dönüşüm hikayesi anlatabilecek birçok an var, ancak Poppick dört bölüme odaklanıyor, bazıları dramatik, bazıları daha az biliniyor. Birincisi, mikroorganizmalar fotosentez geliştirmeye başladıkça, sayısız türü yaklaşık 2.4 milyar yıl önce yok etmeye iten büyük oksidasyon olayına kadar bir dizi “koku” dan oksijenle dolu atmosferin tarihini araştırıyor.

Bu olayı neyin tetiklediğine dair tartışmalar, 720 milyon yıl önce gezegenin çoğunun donmuş olduğu düşünülen bir dönem olan “Snowball Earth” hakkında ikinci bölüme yol açıyor. Başka bir segment, çamurun yükselişini ve bitkilerle kıtaları nasıl yeniden canlandırdığını araştırıyor. Daha sonra, son olarak, dinozor hakim olan Mezozoik dönem, gezegenin, bugün olduğundan birkaç kat daha yüksek havada karbondioksit konsantrasyonlarını iten volkanik patlamalar nedeniyle gezegenin nasıl davrandığı konusunda bir çalışma görevi görür.


Sedimanter kayalar katmanlarında dünyamızın yüzeyini şekillendiren okunaklı bir olay sırasını korur

Her bölüm için Poppick, şimdi ne zaman ve neden ne olduğu hakkında cevaplanmamış birçok soruyu çözmek için çalışan jeolog profiller. Ayrıca, Kanada’daki Newfoundland’dan Avustralya Outback’e kadar bu değişim hikayelerinin altında yatan tabakaların görülebildiği kilit siteleri ziyaret ediyor.

Kayalara dikkat etmenin önemi tekrar eden bir temadır. Eğitimsiz göze sıradan görünebilirler, Poppick yazıyorlar, ancak “eğitimli göze, gezegenin kayaların oluştuğu sırada nasıl göründüğünü ve hissettiğini dikkate değer ayrıntılı olarak ortaya koyan fiziksel ve kimyasal ipuçları veya vekiller içeriyor”. Başka bir noktada bir jeologdan alıntı yapar: “Neyin sıkıcı olduğunu takdir etmeden özel olanı takdir edemezsiniz.”

Bu kitap, stratigrafiyi sıkıcı hale getirmek için takdire şayan bir çaba. Her zaman başarılı olamaz ve Poppick’in parçalanmış tarzı bazen arsayı kaybettiğim anlamına gelir.

Bazı dönüşümleri bugün insan kaynaklı değişikliklerle karşılaştırma şekli de zaman zaman gerilmiştir. Örneğin, Poppick Mesozoik Hothouse iklimini şimdi emisyonlarımızın yönlendirdiği ısınma ile karşılaştırıyor, ancak bu dönem o kadar sıcaktı ki, en yüksek emisyon senaryoları altında bile bunu yapmaya uygun değil.

Başka bir sınırlama, Dünya Biliminin kendisinin bitmemiş kalitesinden gelir. Poppick’in büyük sorularının birkaçı – örneğin, Snowball Earth’in gerçek tetikleyicisi – cevapları tatmin etmeden kalıyor veya partizan kampları arasında görüş farklılıkları olarak çırpınmaya bırakıldı. Kesinlikle ne söyleyebileceğimiz konusunda belirsiz hissetmeyi okumayı bitirdim. Ama belki de bu jeolojideki kurs için eşittir. Poppick, “Hiçbir şey taşta yer almıyor, çünkü taşlar hakkındaki anlayışımız, taşların kendileri gibi değişmeye devam ediyor” diyor.

Bu bir yana, kitap kayaların tuttuğu hikayenin ölçeğini yakalamayı başarıyor. Bu, “sıkıcı” kayaların gözlemlerinin, Dünya tarihindeki büyük dönüşümler hakkında doğrudan içgörülere nasıl yol açtığını görmemize yardımcı olduğunda işe yarar. Bu tür anlar, Poppick aksi takdirde unutulabilir çıkıntıları incelediğinde bir stratigraferin nasıl düşündüğüne bir bakış atıyor ve bizi yeni bir ışıkta karşılaştığımız kayaları görmeye davet ediyor.

“Strata, belirli şekillerde, yaşlanan bir dünyanın geride bıraktığı aşk mektuplarıdır” diye yazıyor. Bu kitap sırlarını okumak için nedenlerle doludur.