Yaklaşık 24.000 ila 20.000 yıl önce insanların işgal ettiği bir Avusturyalı alan, kürkleri için avlanma ren geyiğine doğru bir geçiş, bu da insanların son buzul döneminde sert kışlara katlanmasına yardımcı olabilir
Ren geyiği kürk, eski insanların son buzul maksimum iklimine katlanmasına yardımcı olurdu
Avusturya’da, son buzul döneminin en soğuk kısmında insanlar tarafından işgal edilen bir açık hava alanı, peletler için avlanmaya adanmış olabilir ve insanların Avrupa’daki aşırı sıcaklıklara nasıl adapte olduklarını gösterebilir.
Kramern-Grubgraben olarak adlandırılan site, yaklaşık 24.000 ila 20.000 yıl önce yoğun bir şekilde işgal edildi ve soğuk ve affetmeyen en son buzul maksimum sırasında Avrupa’daki en büyük alet, süs, eser, eser ve taş yapıları içeriyor. Şu anda, sahadaki ortalama yıllık sıcaklığın -3.5 ° C olarak tahmin edilmektedir.
Kemn-Grubgraben esas olarak kış aylarında yaşanmış ve çevredeki zor ortamdan sığınmış olabilir.
Sitede önceki araştırmalar, büyük miktarda ren geyiği kalıntılarını ortaya çıkardı (Rangifer Tarandus), mamut kemiklerinin baskın olduğu daha önceki ve yakındaki mesleklerin aksine.
İnsanların soğuk iklime nasıl adapte olduklarını daha iyi anlamak için, Almanya’daki Erlangen-Nuremberg Friedrich-Alexander Üniversitesi’nde Kerstin Pasda ve meslektaşları kemikleri, dişleri ve boynuzları inceledi ve Pelts’in Arctic’teki yerli topluluklar tarafından nasıl kullanıldığını inceledi.
“Ne yazık ki, kürk kullanımının doğrudan kanıtı, organik materyalin korunduğu koşullar nedeniyle genellikle mevcut değildir,” diyor Pasda, bu nedenle bilim adamları tarihimizi düzgün bir şekilde anlamak için çok disiplinli yaklaşımlar kullanmalıdır.
Kramern-Grubgraben’deki ren geyiği kafatasları hala boynuzlarına sahipti, bu da kışın dökülmeden önce kış aylarında öldüler. Pasda, ren geyiği ve karibu gizleri, kürklerinin suyu itmek ve aşırı soğuğa dayanmak için oldukça uzmanlaşması açısından ayırt edicidir. Arktik grupların etnografik hesapları, kürk için avlanma ren geyiğinin bazen etlerini elde etmekten daha önemli olduğunu gösteriyor.
“Bu araştırma, arkeologlar arasında, tarih öncesi insanların teknolojilerinin ve ekonomik stratejilerinin her zaman münhasıran – hatta öncelikle – gıda kaynakları elde etmeye adanmış olmadığını göstermektedir” diyor.
Keşfedilen eserler arasında, kıyafetleri sıkıca dikmek için kullanılan aşırı sayıda gözlü dikiş iğnesi vardı.
Gilligan, “Kıyafet yapmak için malzeme ve teknolojiler, insanlar tropiklerin ötesine göç ettikçe ve daha soğuk ortamlara maruz kaldıkça daha önemli hale geldi” diyor. “Paleolitik gözlü iğneler, soğuk ve rüzgar soğumasından üstün koruma sağlayan özel giysiler yapmakla ilgili daha karmaşık dikişe yardımcı olacaktır.”
Gelecekte Gilligan, bu eski insanların giyim ihtiyaçlarını daha iyi anlamak için sahadaki kış sıcaklıkları hakkında daha fazla veri görmek istiyor.
