Güneş sistemi şu anda bin ışık yılı boyunca nispeten düşük yoğunluklu bir bölge olan yerel balonun derinliklerine yerleştirilmiştir. Milyonlarca yıl önce bir süpernova patlaması zinciri tarafından oyuldu. Ve bunun kanıtı ayaklarımızın altında.
Her zaman yerel balonun içindeyiz ve balon her zaman burada olmayacak.
Yerel baloncuğa ilk girdiğimizde, dışarıda bir malzeme kabuğundan geçmek zorunda kaldık. Ve bu malzeme kabuğu, daha fazla yıldızın oluştuğu yüksek yoğunluklu bir bölgedir. Aslında, Dünya’ya en yakın yıldız oluşturan bölgeler yerel balonun kenarında bulunur. Ve muhtemelen güneş sisteminin mahallesindeki tüm yeni doğan yıldızların yerel balonu çevreleyen kabukta doğmuş gibi görünüyor. Kabukun kendisi, tüm eşzamanlı süpernovalar tarafından süpürülen ve üflenen malzeme tarafından yaratılır.
Ancak kabuğun kendisi bir yıldız oluşumu yeri olarak hizmet eder. Sadece takılan moleküler bir bulut varsa ve daha sonra yakındaki 500 süpernova gibi bir şey aynı anda sönerse, bu bulutu sıkıştıracak ve içinde yeni bir yıldız oluşumu turunu tetikleyecek bir şok dalgası oluşturur.
Güneş sistemini çevreleyen tüm yeni doğan yıldızların yerel balonu çevreleyen kabukta başladığını düşünüyoruz. Güneş sistemine en yakın yıldız oluşturan bölgeler yerel balonun kenarındadır. Çok fazla yıldız oluşumu var. Kayıp bir yıldız ölümü var. Bu, yerel balonun kabuğunda çok fazla süpernova olduğu anlamına geliyor.
Böylece bir balonun oluşumu bir geri bildirim döngüsü yarattı, bir grup süpernova’nın gittiği galaksilerde olabilecek bir döngü, etraflarında genişleyen bir şok dalgası yarattı. Daha sonra bu şok dalgaları yeni yıldız oluşumunu ve baloncuğun genişlemesini sürdüren yeni süpernova olaylarını tetikler ve böylece bir galaksi aracılığıyla kendini dışa doğru çalışır.
Yerel balonun kabuğu bir yıldız oluşumu bölgesi olduğundan, aynı zamanda son süpernova bölgesidir. Bu, kabuğun bu patlamalardan kalan taze radyoaktif elemanlar ile bağlandığı anlamına gelir. Ve yerel baloncuğa girdiğimizde, tüm bu malzemeden sürdük.
Bu tozun bir kısmı, bu malzemenin bir kısmı, bu radyoaktif elementlerin bazıları sadece güneş sistemine doğru yollarını filtreleyecek, iç güneş sistemine doğru süzülecek, yeryüzüne doğru süzülecek, atmosferden yollarını süzecek. Suyumuza, buzumuza, topraklarımıza, ağaçlarımıza girecekler. Dışarıda dolaşıyorsanız ve göz kürenizde biraz kir lekesi gibi hissediyorsanız, belki de uzun süredir ölü bir süpernovadan bir radyoaktif unsurdur. Asla bilemezsin.
Bunun için kanıt görüyoruz, okyanus tabanının çekirdek örneklerinden alınan radyoaktif bir demir izotopu olan Iron-60 artışları şeklinde. Yerel baloncuğa girdiğimizde bir kaydını koruyorlar.
Ama bu balon sonsuza dek sürmeyecek. Aslında, bunun kapalı bir kabarcık değil, daha çok baca gibi olabileceğini düşünüyoruz. Üst ve altta açık olabilir, burada galaksimizin diskini, ya galaksiden dışarı veya galaksiden dışarı akan malzeme ile kesişir. Ancak şu anda kapalı olsun ya da olmasın, kabarcık sonunda dağılacak ve eriyecek.
Yeterince zamandan sonra, yaklaşık bir milyon yıl sonra, galaksimizdeki inanılmaz şiddet ve aktivite ve dinamizm sahnesi olan yerel baloncuk, galaksimizin tarihini tanımlayan gaz ve malzemenin büyük kozmik yeniden düzenlenmesinde kaybedilecek. Savaşlarda, kıtlık, depremler ve yangınlarda dolaşan büyük bir şehir gibi kirin altına gömülür. Bundan bir milyon yıl sonra, burada olanların dramını asla bilemezsiniz.
