Yükseltilmiş dev Metrewave radyo teleskopunu (UGMRT) kullanarak, gökbilimciler Ophiuchus Galaxy kümesinin radyo gözlemlerini gerçekleştirdiler. 26 Ağustos’ta yayınlanan gözlemlerin sonuçları Astrofizik Dergisibu kümede bir fosil radyo lobunun doğası hakkında önemli bilgiler verin.
Fosil radyo lobları, galaksilerin merkezlerinde aktif galaktik çekirdeklerden (AGN) geçmiş aktivite patlamalarının kalıntıları olan genişletilmiş radyo emisyonu bölgeleridir. Genellikle ev sahibi galaksilerinden uzak, galaksi kümelerinin eteklerinde bulunurlar. Gözlemler, fosil radyo loblarının muazzam büyüklükte olsa da, genellikle çok zayıf ve dağınık olduklarını göstermektedir.
Ophiuchus Galaxy kümesi, Ophiuchus takımyıldızında yaklaşık 390 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan devasa, yakındaki bir galaksiler kümesidir. Önceki gözlemler, fosil radyo lobu olarak kabul edilen dev bir radyo balonu içerdiğini bulmuştur. Ancak, bu özelliğin özellikleri belirsizliğini korumaktadır.
Bu yüzden Washington DC’deki Deniz Araştırma Laboratuvarı (NRL) Simona Giacintucci liderliğindeki bir gökbilimci ekibi, bu kümedeki fosil radyo lobuna daha yakından bakmaya karar verdi. 125-250 MHz ve 300-500 MHz frekans bantlarında UGMRT kullanarak lobun yapısını araştırdılar.
Araştırmacılar, “Bu makale, 2 (125-250 MHz) ve 3 (300-500 MHz) bantlarında yükseltilmiş GMRT (UGMRT) kullanılarak Ophiuchus’taki fosil radyo lobunun derin bir radyo takibini sunuyor.”
Bu yeni gözlemler, Giacintucci’nin ekibinin hafif dağınık emisyonu lobdan Ophiuchus kümesinin merkezinden yaklaşık 2.700 ışık yılına kadar izlemesine izin verdi.
UGMRT ile elde edilen görüntüler, fosil lobunda dar (16.000-33.000 ışık yılı), uzatılmış (230.000-330.000 ışık yılı) radyo filamentleri dahil olmak üzere karmaşık uzamsal yapıların varlığını lobun alt yüzey parlaklık emisyonuna yerleştirdi.
Makaleye göre, tespit edilen filamentler, lobun altta yatan daha pürüzsüz radyo emisyonundan önemli ölçüde daha dik olan çok dik bir spektral endeks sergiler.
Kökeni belirsiz kalsa da, gökbilimciler manyetik alanın arttığı ve yükselen kabarcık içindeki manyetohidrodinamik türbülans ile güçlendirildiği bölgeleri temsil edebileceklerini varsayarlar. Bu, göreceli elektronların hızlandırılmış yaşlanmasına ve senkrotron spektrumlarının dikleşmesine neden olacaktır.
Çalışma ayrıca, küme çekirdeğine en yakın fosil lobun en parlak bölgesi spektrumunun spektral bir kırılma gösterdiğini bulmuştur.
Bu bulguya dayanarak, araştırmacılar yaklaşık 174 milyon yıl olduğu tespit edilen fosil lobun ışınımlı soğutma yaşını tahmin ettiler. Bu kadar uzun radyasyon soğutmasının, Ophiuchus kümesi gibi bu tür sistemlerden hızla soluk radyo emisyonunun radyo bandında nasıl görünür olabileceği sorusunu gündeme getirdiğini belirttiler.
Sadie Harley tarafından düzenlenen yazarımız Tomasz Nowakowski tarafından sizin için yazılmış ve Robert Egan tarafından gerçekleştirilmiş ve gözden geçirilen bu makale dikkatli insan çalışmasının sonucudur. Bağımsız bilim gazeteciliğini canlı tutmak için sizin gibi okuyuculara güveniyoruz. Bu raporlama sizin için önemliyse, lütfen bir bağış (özellikle aylık) düşünün. Alacaksın reklamsız bir teşekkür olarak hesap.
