Moskova’daki astronomik ve uzay eğitiminin merkezinden gökbilimciler, tutulma değişken bir ikili olduğu ortaya çıkan yeni bir yıldızın keşfini bildiriyor. Adı Grigoriev 1’i alan yeni yıldızın bulgusu, 1 Temmuz’da yayınlanan bir araştırma makalesinde bildirildi. Arxiv Ön yazdır sunucusu.
Değişken yıldızların çalışmaları, yıldız yapısı ve evrim yönlerine önemli ipuçları sunabilir. Bu tür yıldızlar, evrenin mesafe ölçeğini daha iyi anlamamıza yardımcı olabilir.
Moskova’daki astronomik ve uzay eğitiminin merkezi, değişken yıldızlar ve süpernova arayışına adanmış kendi projesine sahiptir. 2021’de başlayan program, 120 değişkenin tespit edilmesiyle sonuçlandı ve en yeni keşif yakın tarihli bir makalede açıklandı. Yeni değişken yıldız Pegasus takımyıldızında bulundu ve keşifçilerden biri olan VS GRIGORIEV’den sonra Grigoriev 1 adını verdi.
Araştırmacılar makalede, “Yıldız, Pegasus takımyıldızındaki Galax Uzay Gözlemevi’nin ultraviyole kaynaklarının sistematik olarak kontrol edilmesiyle bulundu.”
Çalışmaya göre, Grigoriev 1 yörünge süresi yaklaşık 6.6 günlük bir ikili sistemdir. Gözlemler, Grigoriev 1’in yaklaşık 1,5 saat süren tutulmalar sergilediğini ve kısmi aşamaların en az 30 kat daha kısa olduğunu göstermektedir. Tutulmaların derinliği, çeşitli görünür ışık bantlarında farklıdır, G filtresinde olduğu gibi parlaklık 2 mag (6,3 kez) düşerken, R filtresinde 1,4 mag (3,6 kez) düşer.
Bu bulgulara dayanarak, gökbilimciler Grigoriev 1’deki tutulma bileşeninin büyüklüğünün yaklaşık 30 kat daha büyük ve yığılmış yıldızdan yaklaşık beş kat daha parlak olduğu sonucuna varıyorlar. Bu nedenle, tutulma nesnesinin tutulandan daha serin olduğunu varsayarlar.
Grigoriev 1’in daha fazla araştırılması, ekibi sistemin fiziksel parametrelerinin daha kesin tahminlerine yönlendirdi. Soğuk nesnenin yaklaşık 323.500 kilometrelik bir yarıçapa sahip olduğunu, arkadaşının yarıçapının 10.000 kilometre olduğu tahmin ediliyor. İkili yörünge yarıçapı 0.069 au olarak ölçüldü.
Sonuç olarak, toplanan veriler Grigoriev 1’in beyaz bir cüce görülen kenara sahip algol tipi müstakil bir tutulma ikili sistemi olduğunu göstermektedir. Algol tipi ikili dosyalar, bu sınıfın prototip üyesi ile ilişkili, Beta Persei veya Algol olarak bilinen bir tutulma ikili yıldız sınıfıdır. Bu sistemlerde, daha az müthiş bileşen, Roche lobunun doldurulması, kütle ve açısal momentum kaybına neden olması nedeniyle kütleyi daha büyük nesneye aktarır.
Sonuçları özetleyen makalenin yazarları, Grigoriev 1’in bilinen algol tipi ikili dosyalar arasında en uzun ikinci yörünge periyoduna sahip olduğunu ve sıcak bileşeninin büyük olasılıkla bir nesne türünden diğerine geçiş aşamasında olduğunu belirtiyor.
Bilim adamları, “‘Renk-parlaklık’ diyagramında, sıcak alt yığın ve beyaz cüceler arasındaki ara pozisyonu işgal ediyor, bu da onu profesyonel teleskoplarda daha ilginç ve çalışmaya değer hale getiriyor.”
Sadie Harley tarafından düzenlenen yazarımız Tomasz Nowakowski tarafından sizin için yazılmış ve Robert Egan tarafından gerçekleştirilmiş ve gözden geçirilen bu makale dikkatli insan çalışmasının sonucudur. Bağımsız bilim gazeteciliğini canlı tutmak için sizin gibi okuyuculara güveniyoruz. Bu raporlama sizin için önemliyse, lütfen bir bağış (özellikle aylık) düşünün. Alacaksın reklamsız bir teşekkür olarak hesap.
