Günlük yaşamlarımızda ve ortamlarımızda gürültünün amacını düşünmeliyiz. Chris Stokel-Walker Chris Berdik’in istiridyesinde harika bir rehber keşfediyor
Gürültü önleyici kulaklıklar müdahaleci sesleri kapatmanın popüler bir yolu haline geldi
İstiridye
Chris Berdik (WW Norton)
Gürültü etrafımızda ve genellikle algılanamaz – hacim düğmesi yukarı veya aşağı dönene kadar. Ses manzaraları yürüyüşlerimizde, sürücülerimizde ve diğer seyahatlerimizde gördüğümüz manzaralar kadar tanıdık geliyor.
Fakat bu sesler değiştiğinde fark ediyoruz. Birçoğumuz sessiz istediğimizi söylerken, bilim gazetecisi Chris Berdik, bunu demek istemediğimizi savunuyor; Aksine, sevmediğimiz gürültüden daha az istiyoruz. Ve ikna edici bir şekilde tartıştığı gibi Clamour: Gürültü nasıl dünyayı ele geçirdi – ve onu nasıl geri alabiliriz, Bazen ekstra gürültü eklememiz gerekir.
Berdik, gürültü önleyici kulaklıkların en çok satanlar haline gelmesine rağmen, her zaman cevap olmadığını belirtiyor. Beyaz veya gri gürültü eklemek, kulaklarımızdaki zararlı saldırıları dengelemeye yardımcı olabilirken, onu tamamen silmek yarardan daha fazla zarar verebilir.
Gürültüyü doğru yapmak önemlidir, çünkü sağlığımız üzerinde bir etkisi vardır. Berdic’in kitabını okurken bir komşunun piyano çizilmesi, kan basıncımı, başka bir komşunun çocuğunun oturma odası duvarıma karşı bir futbolu engelleyen gürültüsüyle aynı şekilde yükseltmiyor. Ve bu sadece acil etki; Uzun vadeli sonuçlar daha da önemli olabilir.
ABD’deki yaklaşık 40 milyon yetişkinin gürültü kaynaklı işitme kaybı olduğunu bildiren Berdik, 2060 yılına kadar neredeyse iki katına çıkmıştır. Bu sadece yüksek gelirli ülkelerde bir sorun değildir: dünya çapında, Dünya Sağlık Örgütü, bir milyardan fazla gencin akıllı telefonlar ve ses oyuncuları gibi cihazları kullanma nedeniyle kalıcı, önlenebilir işitme kaybı riski altında olduğunu söylüyor. 4. kişimizden 1’imiz 2050 yılına kadar duruşmaya zarar vereceğimizi söylüyor.
Bu kitabı, gürültü hakkındaki konuşmaların insanların kulaklarını yükselttiği bir zamanda okudum. Örneğin, İngiltere’de Liberal Demokratlar Partisi, toplu taşıma konusunda kulaklık yapmadan yüksek sesle müzik çalmayı suçlamayı önerdi. Çok popüler bir fikir.
Yine de bunun başka bir tarafı daha var. Son zamanlarda, büyükbabamın bağlandığı makinelerin bip sesi ve booplarını dinleyerek bir hastanede oturup günler geçirdim. Yatağında ne kadar uzun süre geçirirsem, sesler o kadar tanıdık geldi ve deneyimim Berdik’in sağlık görevlilerinin onları ayarladığı gözlemini yansıtmaya başladı.
Bu gerçek bir sorun. En güçlü vinyetlerden biri İstiridye Berdik, tıbbi makinelerin doktorların gürültü ile birlikte önemli sinyalleri ayarlamamasını sağlamak için tıbbi makinelerin yaptıkları sesleri yeniden tasarlamak için yola çıkan bir doktordan bahsettiği bir hikaye. Çalışmaları işitsel ikonlar oluşturmayı, bilgi taşıyan kısa ses mesajlarını – bu durumda, örneğin, nefes alma hakkında.
Gürültü meselesi sadece insanları etkileyen bir mesele değil. Berdik, derin okyanustaki düşük frekanslı ortam ses seviyelerinin 1950-2007 yılları arasında on yılda 3.3 desibel yükseldiğini açıklıyor.
Habitatlar üzerinde gerçek bir etkisi var. Örneğin, okyanusları çaprazlayan gemilerin ürettiği gürültü, balya balinalarının birbirleriyle konuşma sıklığı ile örtüşüyor.
Açıkçası yollarımızı değiştirmeliyiz, diyor Berdik. Bu, otobüslerde ve trenlerde yüksek sesle müzik çalmayı bırakmayı içerir, Liberal Demokratlar duymaktan memnuniyet duyarlar. Aynı zamanda gürültü önleyici kulaklıklarımızı parlatmak ve istemediğimiz gürültüyü ve yaptığımız gürültüyü düşünmek anlamına gelir.
Chris Stokel-Walker, Newcastle, İngiltere’de yaşayan bir teknoloji yazarıdır
