Salamura ve hatta deniz suyundan lityum çıkarmak için deneysel yeni bir yöntem, mevcut yöntemlerden daha sürdürülebilir olmayı vaat ediyor
Atacama Çölü’ndeki bir buharlaşma havuzunda lityum açısından zengin tuzlu su, şili
Piller için lityum madenciliği – elektrikli araç devriminin anahtarı ve yenilenebilir enerji kaynakları tarafından sağlanan gücü dengeleyen – çevreye zarar veriyor. Ancak lityumun yanı sıra tatlı su üreten deneysel güneş enerjili bir yöntem onu daha sürdürülebilir hale getirebilir.
Bugün, çoğu lityum Andes’deki yeraltı tuzlu su rezervuarlarından elde edilmektedir. Salamura, aylarca açık hava havuzlarında buharlaşmasına izin vererek konsantre edilir ve daha sonra konsantre tuzlu sudan lityum karbonat ekstraksiyonu büyük miktarlarda tatlı su gerektirir. Dahası, tuzlu su rezervuarlarından pompalanırken, yukarıdaki kayalardaki tatlı su, onu değiştirmek için akabilir ve su tablasının düşmesine neden olabilir. Başka bir deyişle, madencilik su temini üzerinde büyük bir etkiye sahiptir.
Birçok grup, açık hava buharlaşması gerektirmeyen doğrudan lityum ekstraksiyon yöntemleri üzerinde çalışmaktadır. Yu Tang tarafından Çin’deki Lanzhou Üniversitesi ve meslektaşlarında geliştirilen böyle bir yaklaşım, kullanılabilecek veya yeraltına geri pompalanabilecek tatlı su üretecektir.
Ekip, tekniklerini iki temel özelliğe sahip bir manganez oksit biçimine dayandırdı. İlk olarak, üzerine düşen birçok güneş ışığını sıcağa dönüştürür. İkincisi, lityum iyonlarına seçici olarak bağlanabilir.
Tasarımlarında, ince bir tuzlu su veya deniz suyu tabakası güneşe bakan bir manganez oksit tabakasından akar. Güneş malzemeyi ısıttıkça, su buharlaşır ve lityum iyonları oksite bağlanır. Katman doyduğunda, iyonlar asidik bir çözelti kullanılarak çıkarılabilir ve malzeme yeniden kullanılabilir.
İşlem kapalı bir sistemin içinde gerçekleştiğinden, buharlaşan su yoğunlaşır ve hasat edilebilir. Ekip, beş döngü lityum adsorpsiyon ve salınımı üzerinde küçük bir prototip test etti ve hasat edilen su Dünya Sağlık Örgütü’nün içme standartlarını karşıladı.
İtalya’daki Floransa Üniversitesi’nde Ugo Bardi, “Çok zeki” diyor. Prensip olarak, daha sürdürülebilir bir lityum kaynağı sağlayabileceğini söylüyor.
“Kağıt güvenilir görünüyor,” diyor Bardi. “Görebildiğim potansiyel sorun, malzemenin istikrarıdır: gerçek dünya koşullarında kaç döngü için kullanılabilir?”
