Diyelim ki bir Mars misyonundan sorumlu. Tamam patron, nereye iniyoruz? Mars’ın toplam yüzey alanı kabaca dünyanın kara alanına eşittir. Hiç kimse orada bir yerleşim inşa etmedi (heck, kimse oraya bile gitmedi). Ücretsiz, vahşi ve açık bir bölge. Evet, uluslararası yasaları ve dış uzay anlaşmalarını çevreleyen bazı yasal sorunlar olabilir, ancak insanların evin geri dönmesine izin vereceğiz. Sorumlusunuz ve kökleri dikmek için bir yer seçmelisiniz.
Nereden başlıyoruz?
Yerleşimcileriniz için bir iki sandviç paketlediğinizi varsayalım, bu da hemen üç problemle mücadele etmeniz, suya erişim, iyi güneş ışığına erişim ve radyasyondan korunmanız gerektiği anlamına gelir. Ve bu, bazı ödünleşmeler yapmanız gerektiği anlamına geliyor.
Her şey için suya ihtiyacın var. Mahsulleri sulamak, kahve yapmak, sanitasyon ve yakıt için buna ihtiyacınız var. Evet, metan yapmak için suyu atmosferdeki karbondioksit ile birleştirmek için kullanabileceğiniz kimyasal bir reaksiyon var, bu da ayrılmak istiyorsanız roket itici görevi görebilir. Ve enerji üretimine gelince, fosil yakıtlar iyi bir fikir olmayacak çünkü… fosil yok.
Ayrıca nükleer güçlü bir seçenek olsa da, iki büyük engelde gezinmeniz gerekecek: biri, Mars’a bir nükleer santral almanın teknik zorluğu ve ikisi, herkesi bir nükleer santrali uzaya götürmenize izin vermeye ikna etmenin politik zorluğu.
Şimdi uzayda nükleer enerji hakkında bir video yapmalıyım (sadece sor!) Ve bunu çözene kadar nasıl yararlı bir şey yapmayacağımızı, ancak bu arada güneşe bağlı kalmamız gerekecek. Birçoğu. Mars, Dünya’nın aldığı güneş ışığının sadece üçte ikisini alır, bu yüzden çok daha fazla güneş paneline ihtiyacınız vardır, sürekli tozla savaşacaksınız ve aynı güneş ışığını yiyecek yetiştirmek için kullanmak isteyeceksiniz.
Ve radyasyon? Radyasyon her yerde. Manyetik alan yok, önemli bir atmosfer yok. Kızıl gezegene gittiğiniz her yerde tehlike bölgesidir. Bundan kaçınma umudunuz kazmaktır. Derin.
Peki üçünü de nasıl dengeliyorsunuz?
Mars buzunun çoğu, yıl boyunca daha soğuk olduğu ekvatordan uzakta bulunur. Çok uçta, dondurulmuş karbondioksite ek olarak çok fazla su buzu içeren kutup buz kapaklarına sahipsiniz. Ayrıca kanyon duvarları ve çıkıntılarda mini buzullar kullanabilirsiniz. Ancak, öte yandan, ekvatordan ne kadar uzakta olursa, daha az güneş ışığına sahip olursunuz.
2021’de, güneş ışığını en üst düzeye çıkarmak ve suya en kolay erişime sahip olmak arasındaki en iyi dengeyi bulmak için Mars’ın kuzey yarımküresinde yörünge haritalamasını kullandı. Ekvator ve kutuplar arasında kabaca yarıya kadar orta enlemlere odaklanmanız ve her iki dünyanın en iyisini (veya en kötü) almanız gerektiğini buldular, tercih ettiğiniz kadar su veya güneş ışığı almıyorlardı. Ancak orta enlemlerde, özellikle özellikle su açısından zengin olan bazı özel bölgelerde her ikisinden bazılarını elde edebilirsiniz.
Araştırmacıların belirttiği iki bölge var. Birincisi, çok fazla yer altı buz içeren Arcadia’nın geniş, pürüzsüz ovalarıdır. Ovaların dezavantajı, toz fırtınalarından çok fazla korumanız olmamasıdır. Yani daha iyi bir yer, Deuteronilus Mensae’nin buzul ağları olan seçenek 2 olabilir. Bu bölge, güneyde yoğun bir şekilde kraterize edilmiş bir bölgenin sınırında ve kuzeyde geniş, düz bir ovada yer almaktadır. Su buz buzullarının yıl boyunca oturduğu, toplama için hazır olan bu sınıra oyulmuş birçok oluk ve kanal var.
Güneş ışığı ve su erişimi arasındaki en iyi bahis. Peki ya radyasyon? Radyasyondan korunma, yeraltına gitmeniz gerektiği anlamına gelir, o kadar derin olur. Polar buz kapakları bunun için harika olurdu, çünkü hem su hem de koruma sağlayacaktır… ama güneş ışığı yok. Kendi yeraltı sığınaklarınızı kazmak, en azından ilk yerleşiminiz için iyi bir fikir olmayacaktır, çünkü iyi ağır hizmet madenciliği ekipmanlarına erişebileceğinizi varsayamayız. Şimdiye kadar Mars’a deldiğimiz en fazla şey… Insight Lander ile bir metrenin yaklaşık üçte biri ve sonra matkap kırıldı, bu yüzden burada devam etmek için çok fazla deneyime sahip değil.
Bunun ne anlama geldiğini biliyorsunuz: Bir el feneri alın çünkü biz Spelunking’e gidiyoruz.
2000 yılının başlarında, Mars Mağaraları, yeterince uygun bir şekilde adlandırılan bir araştırma çalışması, iyi bir ilk Mars yerleşimi için çeşitli olasılıkları araştırdı. Mağaralar sadece radyasyon korumasından daha fazlasını sunar. Yeraltı buz yataklarına daha kolay erişim sağlayabilirler. Yeraltı tünellerinden ulaşabileceğiniz mineral damarlar olabilir. Mevsim ve gece ve gündüz arasındaki sıcaklık değişimleri aşırı olmayacak. Toz fırtınaları hakkında endişelenmenize gerek kalmayacaktır (yine de bu güneş panellerini temizlemeniz gerekse de).
Ne yazık ki, Mars’ın çok fazla mağara yok. Çoğunlukla bir lav akışının dış yüzeyi merkezinden daha hızlı soğuduğunda, dışarıda gevrek ve boş bir iç mekan yarattığında oluşan lav tüplerine güvenmelisiniz. Bu lav tüplerinin bazıları tamamen gömülü ve erişilemez, ancak bazılarına Pavonis Mons’taki biri gibi yüzeyden ulaşılabilir.
Ne olursa olsun, Mars’a kökleri dikmek için bir yer seçmek çok daha fazla iş alacak.
