İsveç’in geri dönüşüm merkezleri, bu yıl tekstilleri atma konusunda AB çapında bir yasaktan sonra kıyafetlerle dolup taşıyor ve bunalmış belediyeleri hızlı moda devlerinin sorumluluk almasını istemektedir.
Stockholm’deki Artikel2 yardım mağazasının genel sekreteri Brian Kelly, “Her gün büyük bir miktar geliyor. Çılgın, büyük bir artış” dedi.
Bu yılın başlangıcından bu yana, AB ülkeleri, cam, kağıt ve gıda atıkları için mevcut süreçlerin yanı sıra ayrı tekstil geri dönüşümüne sahip olmalıdır.
Amaç, tekstillerin sıralandığı ve yeniden kullanıldığı veya çok hasar görmedikleri takdirde geri dönüştürüldüğü dairesel atık yönetimini teşvik etmektir.
Stockholm City’nin atık ve geri dönüşüm yönetimi şirketi Stockholm Vatten Och Avfall’da tekstil atık uzmanı olan Karin Sundin, “Bu yıl Ocak ve Şubat aylarında toplanan tekstillerde% 60 artış gördük.
Tekstiller sıralandıktan sonra, yeniden kullanım için yaklaşık% 60 ila 70 ve dolgu, izolasyon veya kompozit malzemeler olarak geri dönüşüm için% 20 ila 30 olarak belirlenir.
İsveç Çevre Koruma Ajansı’na göre enerji için yaklaşık% 7 ila 10 yakıldı.
Atılan kıyafetlerin sistematik olarak yakılmış olduğunu belirten uzmanlara göre, bu yeni yasadan önce büyük bir gelişme.
Büyük hacimler
Bununla birlikte, İsveç’te altyapı eksikliği, kullanılan kıyafetlerin büyük ölçüde yurtdışına ihraç edildiği anlamına gelir, öncelikle Litvanya’ya, bunların ayrıldıkları, yeniden kullanıldığı veya enerji için yakıldıkları.
Sundin, “Örneğin, her şeyi Doğu Avrupa’da olduğu gibi değerine koyabilecek büyük sıralama bitkilerimiz yok.”
AFP’ye Southern Stockholm’deki Ostberga Geri Dönüşüm Merkezi turunu verirken, “Bunun nedeni, işgücü yoğun (ve) çok paraya mal olmasıdır.” Dedi.
İsveç doğanın korunması Derneği’ne göre, İsveçliler yılda 90.000 ton tekstil veya kişi başına 10 kilogram (22 pound) atıyor.
Avrupa Çevre Ajansı’nın verilerinin gösterdiği, AB ortalaması 19 kilogram, 2019’da 17’den 17’ye kadar.
Giyim endüstrisi de çevreyi kirletiyor.
İsveç Çevre Koruma Ajansı danışmanı Yvonne Augustsson, 135 gram (4.76 ons), 2.500 litre (660 galon) su ve bir kilogram (2.2 pound) kimyasallara ihtiyaç duyulduğunu belirtti.
“Bu, yaklaşık iki ila beş kilo sera gazı emisyonu anlamına geliyor” dedi.
“İsveç’te, ortalama 30 kez bir kıyafet makalesi kullanılır. Bunu 60 kez ikiye katlarsanız – makul görünüyor – iklim etkisini yarıya düşürürsünüz” dedi.
İsveç’teki tekstil sıralaması, birçoğu yeni yasanın piyasaya sürülmesinden bu yana alınan miktarlar tarafından aşırı yüklenen belediyeler tarafından ele alınmaktadır.
Seyirsel nüfuslu kuzeyde, Kiruna gibi bazı kasabalar, eşyalar için alıcıları olmadığı için tekstilleri yakmaya devam ediyor.
H&M ve Zara gibi hızlı moda devlerinin sonunda üretildikleri atıkların ele alınmasında rol oynaması bekleniyor ve sorumluluklarını belirlemek için müzakereler Avrupa düzeyinde devam ediyor.
AB Üye Devletlerinin Şubat ayında ulaştığı bir ön anlaşmaya göre, giyim devleri, sattıkları ürünlerin ömrünün sonundan, toplama, sıralama, yeniden kullanım ve geri dönüşüm için ödeme yapması gereken sorumlu olacak.
Tutum değişikliği
Fikir, hızlı moda perakendecilerini “daha uzun süre dayanmak için tasarlanmış kıyafetler” üretmeye teşvik etmektir.
İsveç markası H&M AFP’ye bu yönde hareketleri memnuniyetle karşıladığını söyledi.
Tüketicilerin de zihniyetlerini değiştirmeleri gerekiyor.
Düzenli olarak giyim swapları düzenleyen İsveç Doğanın Korunması Derneği başkanı Beatrice Rindevall, her insanın “yılda beşten fazla yeni kıyafet almamalı” dedi.
Güneşli bir bahar gününde Linkoping kasabasında, bir öğrenci kampüsündeki bir giyim borsası, tüylü kollu sıcak pembe bir ceketten soluk kotlara, çantalara ve çizgili tişörtlere kadar her şeyi içeren raflara sahipti.
Gönüllü Eva Vollmer, “İnsanlar bize artık giymedikleri (ve) onları başka bir şey için değiştirmedikleri iyi durumda giyebilirler.” Dedi.
“İnsanların aslında bir alternatifi olacak şekilde çözümü yaratmaya odaklanıyoruz.”
