UC San Diego’nun Scripps Oşinografi Enstitüsü’ndeki araştırmacıların yaptığı iki yeni çalışma, Kaliforniya’nın plajları hakkında hem yerel hem de eyalet çapında cesaret verici haberler sağlıyor.
2025 San Diego İlçe Plaj Raporu, plajların El Niño sonrası toparlanma aşamasına girmesiyle geçen yıl bölgedeki çoğu plajın genişliğinin arttığını ortaya koyarken, buna eşlik eden bir çalışma da geçtiğimiz yıl yayınlandı. Doğa İletişimi Kaliforniya’nın ortalama plaj genişliğinin, kayda değer plaj erozyonu örneklerine rağmen neredeyse kırk yıl boyunca oldukça sabit kaldığını keşfetti.
San Diego İlçesi Plaj Raporu, Scripps Kıyı Süreçleri Grubu tarafından yürütülen ve bölgedeki plaj erozyonunu veya genişlemesini izleyen bir izleme çalışmasıdır. Rapor dokuz San Diego County plajını kapsıyor: Carlsbad Eyalet Plajı, Güney Carlsbad Eyalet Plajı, Leucadia Eyalet Plajı, Ayışığı Eyalet Plajı, San Elijo Eyalet Plajı, Cardiff Eyalet Plajı, Torrey Pines Eyalet Plajı, Silver Strand Eyalet Plajı ve Border Field Eyalet Parkı. Bu plajlardan bazıları 20 yılı aşkın süredir sürekli olarak izlenmektedir.
Raporun ortak yazarlarından Scripps’te kıyı jeomorfologu Adam Young, “Kumsal genişliğini takip etmek önemlidir, çünkü plajlar kıyı şeridimizdeki su baskınlarına karşı ilk savunmamızdır” dedi. “Sağlıklı plajlar aynı zamanda rekreasyon, kültürel ve ekonomik nedenlerden dolayı da çok önemlidir.”
Plaj raporunu oluşturmak için araştırmacılar, bir kamyona, ATV’ye veya drone’a bağlı bir LiDAR (Işık Algılama ve Mesafe Belirleme) tarayıcısını kullanarak en az ayda bir kez dokuz kumsalın 3 boyutlu ölçümlerini topluyor. LiDAR, bir lazeri saniyede binlerce kez ateşleyerek ve ışınların nesnelere çarpıp sensöre geri dönmesi için geçen süreyi ölçerek çalışıyor. Bu yılın plaj raporunda 1 Ekim 2024 ile 30 Eylül 2025 arasında alınan ölçümler yer alıyor.
California Eyalet Parklarındaki yöneticiler, plaj sağlığını izlemek için plaj raporu verilerini kullanıyor.
Çalışmanın ortak yazarlarından biri ve Scripps İklim Değişikliği Etkileri ve Uyum Merkezi direktörü Mark Merrifield, “Plaj raporunun birden fazla yılını inceleyebilmek, yöneticilerin eğilimleri değerlendirmesine olanak tanıyor ve bu da potansiyel plaj beslenme projeleri hakkında karar vermede yardımcı olabilir” dedi. “Diğer taraftan, araştırmamız aynı zamanda plajların çok yıllık genişleme veya daralma döngülerinin olağandışı olmadığını da ortaya koyuyor. Plajların birden fazla yıl boyunca toparlanması genellikle güçlü bir erozyon yılının ardından meydana geliyor.”
Kaliforniya sahilleri genellikle El Niño yıllarında genişliğini kaybeder, çünkü Kaliforniya’daki El Niño yıllarıyla ilişkili daha büyük, daha güçlü dalgalar kumsallardan kumu söküp açık denizlere taşır. El Niño’lar arasında geçen yıllar genellikle plajların kaybolan genişliğinin bir kısmını geri kazandığı zamanlardır.
Dolayısıyla, 2025 San Diego İlçesi Plaj Raporu’nun geçen yıl çoğu plajın genişlik kazandığı yönündeki bulgusu, araştırmacıların beklediği toparlanma döneminin başlangıcıdır.
Raporun başyazarı ve Scripps’te okyanus bilimci olan William O’Reilly, “İyi haber şu ki, El Niño sonrası resmi olarak plaj kurtarma aşamasındayız” dedi. “Bununla birlikte, son toparlanma aşaması pek iyi gitmedi, bu yüzden plajların toparlanmaya devam edip etmediğini veya artan atmosferik nehir aktivitesi veya diğer aşırı hava olayları nedeniyle bozulup bozulmayacağını bekleyip görmemiz gerekiyor.”
2016 ve 2024 El Niño’ları arasında beklenen son toparlanma dönemi, 2016 El Niño’yu takiben 2023-2024 kışının sonuna kadar San Diego sahillerinin çoğunun her yıl genişlik kaybetmesine neden oldu. Bunun nedeni, 2022-2023 kışındaki atmosferik nehirler ve 2021’deki aşırı dalga olayı da dahil olmak üzere, bu zaman dilimindeki bazı kışların El Niño yılları olmamasına rağmen güçlü dalgalar üretmesiydi.
2023-2024 El Niño, ABD’nin Batı Kıyısı’na çok fazla dalga enerjisi göndermedi ve araştırmacılar, bir sonraki beklenen El Niño’ya kadar San Diego sahillerinin önümüzdeki üç ila beş yıl boyunca genişlik eklemeye devam edeceğini umuyor.
Raporun yazarları ayrıca araştırmacılar tarafından ölçülen plaj genişliğindeki son artışın bir kısmının Encinitas ve Solana Plajı’ndaki plaj besleme projelerinden kaynaklandığını söyledi. Bu projelerin her biri için eklenen kum genellikle güneye doğru göç ediyor.
Araştırmacılar, San Diego Bölgesi’nde daha yüksek küresel ortalama sıcaklıklara atfedilebilecek plaj erozyonunun arttığına veya azaldığına dair henüz net bir sinyal olmadığını söylüyor. Ancak raporun yazarları, plaj genişliklerine ilişkin doğru kayıtların daha geriye götürülmesi durumunda böyle bir eğilimin ortaya çıkabileceğini söyledi.
Eyalet çapında istikrar
Yerel düzeyde net bir eğilimin olmayışı eyalet çapında yapılan bir araştırmada da tekrarlandı. Çalışma, Kaliforniya eyaleti için ortalama plaj genişliğinin yaklaşık kırk yıl boyunca kabaca aynı kaldığını ortaya çıkardı. Araştırmacılar, 1985’ten 2021’e kadar Kaliforniya eyaletinin tamamındaki plaj genişliğindeki değişiklikleri izlemek için NASA ve Amerika Birleşik Devletleri Jeolojik Araştırmalar Kurumu’nun Landsat uyduları tarafından toplanan görüntüleri kullandı.
Bunu yapmak için ekip, uydu görüntülerindeki kum veya çakıl kıyı şeritleri için okyanusun kuru kumla buluştuğu yer olarak tanımlanan kıyı şeridi konumundaki değişiklikleri tespit eden CoastSat adlı bir yazılım araç seti kullandı. Çalışmaya kayalık kıyılar, okyanus uçurumları veya plajı olmayan diğer yerler dahil edilmedi.
Bulgular, çoğu baraj veya yön değiştirmiş olan Kaliforniya nehirlerinin sağladığı çökeltilerdeki iyi belgelenmiş azalma ve uzun vadeli daralma eğilimleri gösteren belirli plajlar nedeniyle araştırma ekibi için bir sürprizdi.
O’Reilly, “Kaliforniya sahilleri arasında son 40 yılda kazananlar ve kaybedenler oldu, ancak tüm eyalette bu kazançlar ve kayıplar eşitlenmiş gibi görünüyor” dedi. “Bazı yerlerde ciddi erozyon yaşanıyor ve muhtemelen yaşanmaya devam edecek, ancak yakınlarda kum kazanan başka yerler de var. Güverte yeniden karıştırılıyor ve Kaliforniya kıyı şeridi boyunca bir miktar yeniden dağıtılıyor ve bu yeniden karıştırmaya neyin sebep olduğunu henüz tam olarak anlamış değiliz.”
“Kazananlar”dan bazıları arasında San Diego yakınlarındaki Camp Pendleton’daki plajın güney ucu, Los Angeles’taki Venice Plajı ve San Francisco’daki Ocean Beach’in kuzey ucu yer alıyor. Kum kaybeden plajlar arasında Oceanside ve San Clemente gibi yerler yer alıyor.
Gelecekteki deniz seviyesindeki yükseliş muhtemelen bu tabloyu daha da karmaşık hale getirecek olsa da O’Reilly, beklenmedik bulguların cesaret verici olduğunu söyledi.
“Plajlarımız beklediğimizden daha fazla doğal dayanıklılık gösterdi” dedi. “Güçlü bir El Niño yılının ardından bile, San Diego’daki jetski araştırmalarımız kumun çoğunluğunun sistemden ayrılmadığını gösteriyor. Bazen kum kıyıdan çeyrek mil açıkta park edilir, ancak doğru koşullarla üç veya dört yıl sonra geri dönebilir.”
Bu iki araştırma birlikte Kaliforniya’nın kıyı dayanıklılığına ilişkin acil ve uzun vadeli perspektifler sağlıyor. San Diego İlçesi Sahil Raporu, yönetim kararları için gerekli olan yerel değişiklikleri takip ederken, eyalet çapındaki analiz şaşırtıcı istikrarı ortaya koyuyor. Her çalışmanın bulguları Kaliforniya sahillerinin ne kadar dinamik olduğunu gösteriyor ve yöneticilerin ve politika yapıcıların kıyı erozyonunu daha iyi anlamalarına yardımcı olabilecek değerli bilgiler sağlıyor.
O’Reilly, Merrifield ve Young’a ek olarak Michele Okihiro, Mele Johnson, Brian Woodward, Jon Curtis ve Scripps’ten Lucian Parry, 2025 San Diego İlçe Plaj Raporu’nun ortak yazarlığını yaptı.
Ek ortak yazarlar Doğa İletişimi Araştırmaya Scripps’ten Dayeon Yoon, Holden Leslie-Bole ve Robert Guza’nın yanı sıra Universidad de Cantabria’dan Laura Cagigal, Oregon Üniversitesi’nden Susheel Adusumilli ve OHB Dijital Hizmetler’den Kilian Vos da dahil.
