Gökbilimcilere göre, su dünyaları, kuşkusuz Kevin Costner’ı içerenler olmasa da, güneş sistemimizdeki en yaygın gezegen türlerinden biridir. Bunun nedeni kısmen düşük yoğunluklu tahminler ve bir yıldızın “kar hattı” yörüngesinden geçen su buzunun bolluğundan kaynaklanmaktadır.
Ancak Jie Li ve Michigan Üniversitesi’ndeki meslektaşları tarafından yönetilen yeni bir makale, yoğunluk verilerine uyan, ancak tamamen farklı bir malzemeden oluşan alternatif bir gezegen türü olabileceğini gösteriyor. Makale şu adreste yayınlandı Arxiv ön hazırlık sunucusu.
Bir kurum gezegeni sadece dev bir siyah toz topu değil. Astronomi bağlamında “kurum”, sadece çoğu insanın ateşten çıkmayı düşündüğü geleneksel malzeme değil. Teknik bilim jargonunda, genellikle Chon kısaltması tarafından giden karbon, hidrojen, oksijen ve azot bakımından zengin organik bir karbon bileşiği olan “refrakter organik karbon” anlamına gelir.
Kurum aslında güneş sistemimizde yaygındır, bazı tahminler onu toplam kuyruklu yıldız kütlesinin% 40’ına koyar.
Kuyruklu yıldızların tipik olarak güneş sisteminin geçmişine, özellikle protoplantary günlerinde, gezegenler oluşurken kurumun bol olduğunu ima eder. Ve araştırmacılar, kurumun kararlı kalacağı ve o bölgede oluşan herhangi bir gezegenin büyük bölümlerini oluşturabileceği noktayı tanımlamak için daha yaygın “kar çizgisinden” çok daha fazla olan benzer bir “kurum çizgisi” olabileceğini öne sürüyor.
Aslında, makaleye göre, her biri benzersiz bir gezegen türü doğuran üç farklı protoplantary disk bölgesi olurdu. İç bölge sadece Dünya ve Mars gibi kayalık eserlerle sonuçlanacaktı ve kurumun birlikte kalması çok sıcak olurdu, bu alanda “kurum” yapmak pek olası değildir.
“Kurum hattı” ndan sonra, ancak “kar hattı” öncesinde, esas olarak kurumdan oluşan gezegenler oluşabilir, ancak bu alanda su buzu için çok sıcak olacağı için çok az su ile. Bu gezegenler, metan atmosferleri veya eşdeğeri olan Titan’a çok benzeyecek ve kütle ile% 25 kurumdan oluşabilir.
“Kar hattı” nın ötesinde, çoğu gezegen, kurumun kompozisyonunda hala büyük bir rol oynayacağı bir “kurum-su dünyası” kombinasyonu olurdu, ancak su da olurdu. Aslında, kağıt iki farklı kurum-su dünyası, sadece% 25 su olan “kuru” bir versiyonu ve% 50 su içeren “ıslak” bir versiyonu modellemektedir, bunlardan her ikisi de hala bileşimlerinde% 15-20 kurum içermektedir.
Bu modeller özellikle ilginç bir özellik gösteriyor-Mass-Radius ilişkilerine dayanan, kurum dünyalarını ve daha geleneksel su dünyalarını ayırmak imkansız. Başka bir deyişle, dış gezegen kataloğunda başlangıçta su dünyaları olduğu düşünülen “mini-neptün” in birçoğu aslında su yerine karbon açısından zengin malzemelerden oluşabilir. Hangi kategoriye ait olduklarını belirlemek gerçek atmosferlerine bakmak gerekir.
James Webb uzay teleskopu zaten bazı dış gezegenler için yapmaya başladı. K2-12B ve TOI-280D atmosferinde metan ve karbondioksit tespit edildi, şu anda kendi yıldızları için kurum çizgisi içinde yer almış olabilecek ve yaşamları boyunca içe doğru göç edebilecek iki “alt-neptün”.
Özellikle, TOI-280D, makalede açıklandığı gibi bir kurum gezegeni olabileceğini belirten oldukça yüksek bir karbon / oksijen oranına sahiptir. Bu tür gezegenlerin yaşanabilirlik için ilginç etkileri vardır.
Gezegenin mantosundaki uçucuların döngüsünü yavaşlatacak ve ilkel hayatı kozmik ışınlardan korumak için manyetik bir alan sağlamak için çok daha zor bir zaman geçirecek olan elmas çekirdekleri olabilir. Bununla birlikte, prebiyotik kimya için önkoşul olduğu düşünülen metan ve diğer uçucu organiklerle de aynı hizada olurlar.
Nihayetinde, bu gezegenlerin çoğunun kaderini anlamak – tahmin ettiniz – daha fazla veriyi gerektirecektir. Atmosferik kontrollerin yanı sıra su dünyaları ve kurum dünyaları arasında ayrım yapmanın daha ayrıntılı modelleri araştırılmalı ve tanımlanmalıdır.
Gökbilimciler bunu yapmak için çalışırken, belki de girişimci bir film yönetmeni, yalıtılmış bir teknede bir dış gezegenin metan denizlerine yelken açan bir karakter hakkında bir film sunabilir. Sonuçta Kevin Costner hala aktif olarak hareket ediyor.
