Fransa’da bir mağarada bulunan neredeyse eksiksiz bir iskelet, Paleolitik köpekler olarak bilinen bir gruba aitti ve iskeleti, insanların insanlarla kafa karıştırıcı bir ilişkisi olduğunu gösteriyor.
Yeni keşfedilen paleolitik köpeğin kafatası
Güney Fransa’dan “son derece nadir” 16.000 yaşındaki köpek iskeleti, Taş Devri İnsanların evcil hayvanlarına önem verdiğine dair kanıtlar sunuyor-ancak hayvan muhtemelen insanlar tarafından öldürüldü.
İskeletin analizine dahil olmayan Batı Avustralya Üniversitesi’nde Loukas Koungoulos, “Bireyin insanların dövülmesinden veya vurulmasından yaralanması (onun) elde etmesi mümkündür” diyor.
Örnek, 2021’de bir grup spelunker tarafından Baume Traucade adlı bir Fransız mağarasında keşfedildi.
Analize liderlik eden Belçika Doğa Bilimleri Enstitüsü’nde Mietje Germonpré, “Tahmini vücut kütlesi 26 kilogram ve omuz yüksekliği 62 santimetreye sahip yetişkin bir kadındı” diyor.
Radyokarbon tarihleme, köpeklerin 16.000 ila 15.300 yaşları arasında olduğunu gösteriyor. Olağandışı böyle eski bir köpek için iskelet neredeyse tamamlandı.
“Tam korunması sayesinde çeşitli iskelet elemanlarını fosil ve modern kurt ve köpeklerle karşılaştırabildik” diyor Germonpré. Bu, hayvanın, evcilleştirme sürecinde erken bir aşamayı temsil ettiği düşünülen Paleolitik köpekler olarak bilinen bir gruba ait olduğunu gösterdi – ancak bugünün köpekleriyle doğrudan ilişkili olup olmadıkları belirsiz.
Köpek evcilleştirme 26.000 yıl önce başladı – belki de Koungoulos diyor, çünkü insanlar ve kurtlar son buzul maksimum sırasında giderek daha fazla örtüşen habitatlara bastırıldı. “Palaeolitik insanlar, YENİDEN KILLAR Yavruları toplamaya ve onları evcilleştirilmiş bir durumda ‘evcil hayvanlar’ olarak yetiştirmeye başladılar” diyor.
Yeni keşfedilen köpek bu resme uyuyor gibi görünüyor. Germonpré ve ekibi, hayvanın iyileşmiş birkaç kırık omura sahip olduğuna dair kanıt buldular, bu da hayvanın insanlar tarafından bakılmış olabileceğini gösterdi.
Ancak, köpeklerin omuz bıçaklarından birinde iyileşmemiş iki delinme yarası da vardı, bu da ölümden kısa bir süre önce yaraların meydana geldiğini gösterdi.
Koungoulos, “Mezolitik ve erken tarihi zamanlar boyunca avlanan toynaklı hayvanlarda skapulaya ponksiyonlar gözlendi, bu da insanların vücudun bu bölümünde mermilerini – mızrak ve okları – hedeflediklerini gösteriyor” diyor.
Gelecekteki çalışmalarda ekip, köpeklerin bölgedeki insanlarla olan ilişkisini daha iyi değerlendirmek ve modern köpeklerle ilişkili olup olmadığını keşfetmek için genomunu incelemek istiyor.
