Amerika Birleşik Devletleri ve Çin dünyadaki tek güçlü, varlıklı uluslar değil ve kesinlikle uzayda aktif olan tek uluslar değiller. Örneğin, şu anda dikkati dağılmış olan Ruslar var, bu yüzden bizim amacımız için orada konuşacak çok fazla şey yok.
Görünüşe göre herkes kendileri için bir ayın bir parçasını almak istiyor ve birçok ülke ya kendi bağımsız uzay aracını geliştirdi ya da ABD ve Çin’den ağır kaldırma araçlarında mevcut bazı rideshare seçenekleri aldı.
2007 yılında Japon uzay ajansı Jaxa, Çinlilerin Chang’a 1’i vitese koyduğu, ardından 2008 yılında, çoğunlukla yörünge olan ancak teknik olarak aya inen Chandrayaan-1 misyonu ile başarılı bir yörünge görevi başlattı çünkü görev, ay yüzeyinde düşen (amaç olarak) bir coşkucuya sahipti.
In 2014, we had Luxembourg joining the party with the Manfred Memorial Moon Mission, named after the founder of the private company that led the mission who passed away in 2014. This mission rode along with Chang’e 5 on a Long March 3C rocket, and it successfully flew by the moon before entering an orbit that would end up sending the spacecraft crashing into the lunar surface in 2022 (we think, it’s hard to check up on that kind of şey). Bu görev iki nedenden dolayı dikkat çekiciydi: bir, merhaba Lüksemburg ve iki, ay tarafından başarılı bir şekilde uçan ilk özel ay probu oldu.
2019’da, İsrail Uzay Ajansı aya bir Lander, Bereshet göndermeye çalıştı ve teknik olarak ay yüzeyine ulaşırken, umdukları şekilde değildi. İncil’in ilk kitabından adlandırılan uzay aracı, iniş sırasında jiroskoplarından birinin başarısızlığına maruz kaldı. Jiroskop olmadan, uzay aracı kendini düzgün bir şekilde yönlendiremedi ve ay yüzeyine çarptı. NASA’nın ay keşif yörüngesi aslında etkinliğin korkunç bir resmini çekti.
2019’da Kızılderililer ayın etrafında başka bir yörünge aldılar, ancak bir iniş ve gezici girişimleri maalesef bunu başaramadı.
Daha yakın zamanlarda, diğer ülkeler Güney Kore, bazıları Japonya’dan, Avrupa Uzay Ajansı, Rusya, Meksika, Pakistan ve Birleşik Arap Emirlikleri de dahil olmak üzere Flybys, yörünge ve Landers’ı, her zamanki başarı ve başarısızlık karışımıyla (yani çok fazla başarısızlık) gönderdi. Örneğin, 2022’de, Jaxa liderliğindeki ve Birleşik Arap Emirlikleri tarafından geliştirilen bir gezici de dahil olmak üzere Hakuto-R misyonu, rakımını ay yüzeyinden doğru bir şekilde ölçmesini engelleyen bir yazılım hatasına sahipti. Sonunda yüksekliği 0’a ulaştı, ancak iyi bir şekilde değil.
Ama yine de, insan yok. Ay için daha zor mürettebat görevlerinin robotik uzay aracıyla ne kadar zorlu mürettebat misyonunun abartmak zor. Şimdiye kadar, sadece Amerika Birleşik Devletleri ve Çin’in, insanları biraz akla yatkın zaman çizelgesinde ay yüzeyine götürmek için en azından biraz makul planları var. Peki bu diğer uluslar ve ajanslar ne yapacak?
Bir taraf seçin, işte bu.
Her iki ülke de Lunar programlarını oturum açmak (ve kurallara uymak) isteyen herhangi bir ortağa açmışlardır. Bu, kritik görev parçalarını geliştirmek için anlaşmalar yapmak için ücretli bir rideshare durumundan herhangi bir yere gidebilir (size bazı soğuk sert nakit karşılığında yük kapasitemizin bir kısmını vereceğiz).
NASA tarafında, Artemis projesi Avrupa Uzay Ajansı, Jaxa, Alman Havacılık Merkezi, İtalyan Uzay Ajansı, İsrail Uzay Ajansı, Kanada Uzay Ajansı ve Dubai Uzay Programını içeriyor.
Buna ek olarak, NASA dünyada, ülkelerin ayı sadece etrafa bakmaktan daha fazlası için kullanmalarına izin veren 1967 dış uzay anlaşması için bir güncelleme olan Artemis Anlaşmaları’nı imzalamak için çok fazla insanı almaya çalışıyor (para kazanmak için madencilik) ama yine de herkes anlaşılmasını ve herhangi bir ay savaşına başlamaması.
Şimdiye kadar, 43 ülke Meksika, Kanada, çoğu Güney Amerika ülkesi, Avrupa, Hindistan ve Avustralya’nın iyi bir kısmı gibi anlaşmaları imzaladı. Anlaşmalar, bunların “barışçıl amaçlar için ay, Mars, Kuyruklu Yıldızlar ve Asteroitlerin sivil keşif ve kullanımında işbirliği ilkeleri” olduğunu belirtmektedir – dış gezegenler hariç, bu yüzden uzay savaşlarına sahip olmak istiyorsanız, olması gereken yer burasıdır.
Artemis anlaşmalarının dikkate değer bir istisnası? Bu doğru: Çin. Ve Rusya. Bu yüzden, şaşırtıcı olmayan bir şekilde, aslında ABD’ye güvenmeye dayanan bir plana hevesli olmayan iki önemli istisna.
2021’de, bu iki ülke kendi partilerini başlattı-komünist parti değil, bir uzay partisi değil-yüzeyde uzun vadeli bir ay üssünü birlikte oluşturmakla ilgili olan uluslararası ay araştırma istasyonunu olarak adlandırdı, ancak bu onlarca yıl uzakta, Artemis hegemonyasına bir karşı ağırlık yaratmakla ilgili.
Ve o zamandan beri, Azerbaycan, Belarus, Mısır, Nikaragua, Sırbistan, Pakistan, Güney Afrika, Tayland, Venezuela, Kazakistan ve… Senegal dahil olmak üzere planlarına da imza atacakları birçok ulus var. Teşekkürler Senegal, ne katkıda bulunacağından emin değilim, ama sizi gemiye almaktan mutluluk duyuyoruz.
Artemis projesi her zaman Amerikan astronotları tarafından yönetilecek ve eminim ki Çin önce aya geri dönerse, ilk adımı atmanın vatandaşlarından biri olduğundan emin olacaklar. Ancak planlar geliştikçe ve ortaklar tekliflerini daha değerli hale getirdikçe, kimin sürebileceğini ve kendi bayrağını dikebileceğini asla bilemezsiniz.
