Bir beyin-bilgisayar arayüzü, felçli insanların düşüncelerini doğrudan kelimelere dönüştürmelerini sağladı ve fiziksel bir konuşma girişiminin yapılması gereken eski tekniklerden daha az çaba gerektiriyor.
Beyin-bilgisayar arayüzünü kullanarak felç olan biri. Yukarıdaki metin işaretlenmiş cümle ve aşağıdaki metin, cümleyi konuşurken hayal ettiği için gerçek zamanlı olarak kodlanıyor.
Felçli insanlar artık sadece kafalarında konuşmayı hayal ederek düşüncelerini konuşmaya dönüştürebilirler.
Beyin-bilgisayar arayüzleri, fiziksel olarak konuşmaya çalıştıklarında felçli insanların nöral aktivitesini çözebilirken, bu adil bir çaba gerektirebilir. Bu yüzden Stanford Üniversitesi ve meslektaşları daha az enerji yoğun bir yaklaşım aradı.
“Birisi sadece kafasında konuşmayı hayal ederken benzer kalıplar olup olmadığını görmek istedik” diyor. “Ve bunun bir alternatif ve gerçekten de, felçli insanların iletişimlerini geri kazanmak için bu tür bir sistemi kullanmaları için daha rahat bir yol olabileceğini gördük.”
Abramovich Kruna ve meslektaşları, amyotrofik lateral skleroz (ALS) veya beyin sapı inme sonucunda şiddetli felçli dört kişiyi işe aldılar. Tüm katılımcıların daha önce, araştırma amacıyla konuşmada yer alan motor korteklerine implante edilmiş mikroelektrotlar vardı.
Araştırmacılar her kişiden bir kelime ve cümle listesi söylemeye ve sadece onları söylediğini hayal etmelerini istedi. Beyin aktivitesinin hem denenmiş hem de hayal edilen konuşma için benzer olduğunu, ancak aktivasyon sinyallerinin ikincisi için genellikle daha zayıf olduğunu buldular.
Ekip, 125.000 kelimeye kadar bir kelime veritabanı kullanarak bu sinyalleri tanımak ve bunları kodlamak için bir AI modeli eğitti. İnsanların iç konuşmasının gizliliğini sağlamak için ekip, AI’nın kilidini sadece şifreyi düşündüklerinde açılmasını programladı Chitty Chitty Bang Bangyüzde 98 doğrulukla tespit ettiği.
Bir dizi deney yoluyla, ekip sadece bir kelimeyi konuşmanın modelin, zamanın yüzde 74’üne kadar doğru bir şekilde çözülmesine neden olduğunu buldu.
Stanford’daki ekip üyesi Frank Willett, bu yaklaşım için sağlam bir prensip kanıtı gösteriyor, ancak konuşmayı çözen arayüzlerden daha az sağlam. Önümüzdeki birkaç yıl içinde hem sensörlerde hem de AI’da devam eden iyileştirmeler bunu daha doğru hale getirebilir.
Abramovich Krasa, katılımcılar bu sistem için daha hızlı ve daha az zahmetli olan bu sistem için önemli bir tercih olduğunu ifade ettiler.
Hollanda’daki UMC Utrecht’teki Mariska Vansteensel, gelecekteki beyin-bilgisayar arayüzleri için konsept “ilginç bir yön” alıyor. Ancak, konuşma girişiminde bulunma, konuşma olmak istediğimizi ve kendimize saklamak istediğimiz düşünceler arasında farklılaşmadan yoksun. “Herkesin hayal edilen ve denenmiş konuşmaların bu farklı kavramlarını tam olarak ayırt edip edemeyeceğinden emin değilim.”
Ayrıca, kullanıcının işlev ortasında ne düşündüklerini söyleme kararına uygun olarak, şifrenin açılıp kapatılması gerektiğini söylüyor. “BCI’nın (Beyin Bilgisayar Arayüzü) tabanlı ifadelerin, insanların ne olursa olsun kendilerine saklamak istedikleri dünyayla paylaşmak istediklerinden emin olmasını sağlamalıyız” diyor.
İngiltere’deki Durham Üniversitesi’ndeki Benjamin Alderson-Day, bu sistemi bir zihin okuyucusu olarak görmek için hiçbir neden olmadığını söylüyor. “Gerçekten sadece çok basit dil örnekleriyle çalışıyor” diyor. “Demek istediğim, düşünceleriniz ‘ağaç’ veya ‘kuş’ gibi tek kelimelerle sınırlıysa, endişelenebilirsiniz, ancak yine de insanların serbest biçimli düşüncelerini ve en samimi fikirlerini yakalamaktan oldukça uzaktayız.”
Willett, tüm beyin-bilgisayar arayüzlerinin, “tıbbi etiğin en yüksek standartlarına” bağlı kalmasını sağlamak için federal ajanslar tarafından düzenlendiğini vurgulamaktadır.
