İklim ısındıkça, dünyanın birçok yerinde kuraklık koşulları yoğunlaşıyor. Hidrolojik kuraklığın nehirlerde ve diğer su yollarındaki su seviyeleri üzerindeki etkileri, bölgesel tarımı, enerji üretimini, ekonomik istikrarı ve halk sağlığını etkileyebileceğinden özellikle izlemek için çok önemlidir.
Tarihsel yağış ve nehir akışı verileri, konuma bağlı olarak birkaç on yıldan 200 yıla kadar uzanır-uzun süreli hidrolojik davranışı doğru bir şekilde değerlendirmek için çok kısa sürelidir. İklim değişikliği, tarihsel verilerin gelecekteki potansiyel koşullarla ilişkili olma olasılığı daha düşük olduğundan daha fazla belirsizlik ekler. Her yıl ağaç büyümesini etkileyen kuru veya ıslak koşulları yansıtan ağaç halkası genişlikleri, tarihsel kayıt tutma başlamadan önce değerli proxy iklim verileri sağlar.
Rui Guo ve meslektaşları, hidrolojik kuraklığın MS 1100’den bu yana nasıl geliştiğini ve Kuzey İtalya’nın Po River Havzası’nda nasıl değişmeye devam edebileceğini incelemek için sınırlı tarihi nehir akış gözlemlerini, iklim modeli simülasyonlarını ve ağaç halkası proxy verilerinden paleohidrolojik rekonstrüksiyonları birleştirdiler.
Bu havza, ülkenin gayri safi yurtiçi hasılasının yaklaşık% 40’ını ve hidroelektrinin% 45’ini destekliyor ve 2000 yılından bu yana bilinen kötüleşen kuraklık koşullarına sahip.
İşte yayınlanan iş AGU İlerliyorbazıları ortaçağ iklim anomalisi (CE 900-1300) ve Küçük Buz Devri (1350-1600 CE) dahil olmak üzere, geçmiş kuraklıkların paleohidrolojik rekonstrüksiyonları ve iklim modeli simülasyonları arasında anlaşma ortaya çıkmıştır.
Bu kuraklıklar yaklaşık 40 yıl sürdü ve modern kuraklıklardan çok daha aşırı görünüyordu. Yazarlara göre, yeniden yapılanmalar ve geçmiş koşulların modellenmesi arasındaki anlaşma, ekibin gelecekteki kuraklık tahminlerine destek sağladı.
Bu projeksiyonlar, nehir akışı gibi endişe verici eğilimlerin muhtemelen tarihsel olarak kuru dönemlerde görülen seviyelerin altına düştüğünü gösterdi: ekibin modelleri, 21. yüzyılda PO’nun yıllık ortalama akışında 1100 ve 2014 arasında kaydedilen ortalama seviyelere kıyasla% 10’luk bir düşüş önerdi.
Ayrıca, modeller 21. yüzyılda daha az kuraklık olacağını öne sürse de, meydana gelenler iklim değişikliği su mevcudiyetini azalttıkça ve insan faaliyetleri daha fazla su talep ettikçe% 11 daha uzun ve% 12 daha şiddetli olacaktır.
Araştırmacılar, bulgularının bu alpin bölgesine ve bunun gibi diğerlerinin daha kuru koşullara uyum sağlamasına yardımcı olabileceğini belirtiyor.
