2024’ün sonlarında, gökbilimciler Asteroid’i 2024 YR4’ü, dünyayı potansiyel olarak tehdit edebilecek bir yörüngede gördüler. Bu gözlem, vurmayacağını belirlemek için nesnenin – muhtemelen bir futbol sahası kadar büyük – bir dizi gözlemini tetikledi. Ancak, ay üzerinde bir etki göz ardı edilemez.
Daha sonra bu yılın Ocak ayında, belki de bir milyon kat daha büyük bir asteroitin yakın yaklaşımı neredeyse fark edilmedi.
Asteroid 2024 YR4, 40 ila 90 metre arasında bir çapa sahiptir ve bölgesel hasara neden olabilen ve iklimi etkileyebilen bir “şehir katili” olarak adlandırılmıştır; Daha büyük asteroit olan 887 Alinda, 4 kilometreden fazla ve küresel bir yok olma olayına neden olabilir.
Alinda Dünya’nın yörüngesinin hemen dışında kalırken, 2024 yıl yörüngemizi geçiyor ve hala Dünya’yı etkileyebilir; Ancak, bu öngörülebilir gelecekte gerçekleşmeyecektir.
Asteroit yörüngeleri
Hem 887 Alinda hem de 2024 Yr4, Jüpiter’in her bir kez dolaştığı her gezegen için güneşe üç kez yörüngede. Jüpiter’in yörüngesi 12 yıl sürdüğünden, asteroitlerin 2028’de benzer yollara geri dönmesi dört yıl sürecek. Bu özel asteroitler düzenli olarak geri döndükleri için tehlikelidir.
Alinda 1918’de keşfedildi ve dört yıllık aralıklarla birkaç yakın geçiş dizisi yaptı. 2024 YR4, NASA’nın 1948’den bu yana her dört yılda bir yakın geçiş yaptığını düşündüğü, ancak son zamanlarda fark edildi.
1970’lerden beri Jüpiter ile üçe bir ilişkisi olan asteroitlere çok fazla dikkat edilmedi. Bu tür ilişkiler, 1800’lerin sonlarında Amerikalı gökbilimci Daniel Kirkwood tarafından bir merak olarak kaydedilmişti. O zamanlar çok az asteroit bilindiğinden çok seyrek verilerle çalışmak, her Jüpiter yörüngesi için hiçbirinin iki kez veya üç kez veya yedi ila beş ila iki gibi daha karmaşık oranlarda gitmediğini kaydetti.
Bu sözde Kirkwood boşlukları açık değildir, çünkü sadece asteroitlerin güneşten ortalama mesafesinin parsellerinde ortaya çıkarlar. Boşluklar yaklaşık 100 yıldır güneş sisteminin merakı olarak kaldı.
Yörüngeleri hesaplamak için yeni bilgisayar teknolojilerinin kullanılması, 1970’lerde bilim adamlarına rezonansın etkilerini ortaya çıkardı. Rezonans, asteroitlerin aynı veya bir kat daha, başka bir harici nesnenin yörünge hızı – bu durumda Jüpiter’de hareket ettiği görülür.
Kirkwood boşlukları, güneşten ortalama mesafeleri değişmese bile, asteroit kemerini terk etmek için Jüpiter ile benzer şekilde etkileşime giren asteroitler tarafından açıklanır. İç güneş sistemine daldırılarak, bu asteroitler genellikle boşluklardan çok basit bir şekilde çıkarılır: Mars, Venüs veya Dünya gibi bir iç gezegene çarparak.
Bilim adamları ayrıca bu boşlukların tamamen boş olmadığını buldular; Örneğin Alinda, üçe bir boşluktaydı. Bu tür bir asteroit bulundu ve adını biraz belirsiz olan prototip ilk keşiften sonra genel olarak “Alindas” olarak adlandırıldı.
Asteroitlerin dönüşü
Kötü haber, Kirkwood boşluklarının Dünya da dahil olmak üzere iç gezegenlere çarpan asteroitlerden kaynaklanması, çok daha kötü olabilir mi? Alinda sınıfı asteroitler için öyle. Alindas pompalanan yörüngelerini dört yılda bir takip eder, böylece düzgün bir şekilde hizalanmış Alindas, Dünya’yı sık sık vurma şansı elde eder.
Bu asteroitlerin yakınlarında daha uzun aralıklarla aralıklı olma eğilimindedir, ancak hizalandığında, dört yıl aralıklarla birkaç kez geri gelirler. Sınırlayıcı bir faktör, yörüngelerinin ne kadar eğildiğidir: eğer oldukça eğimlidirlerse, genellikle dünyaya uygun bir “yükseklikte” değildirler, bu yüzden vurma olasılığı daha düşüktür.
Bununla ilgili kötü haber, hem Alinda’nın hem de 2024 YR4’ün neredeyse Dünya’nın yörüngesinin düzleminde olması ve çok fazla eğilmemesidir, bu yüzden vurma olasılığı daha yüksektir.
Yörüngeyi asteroit kayışından hem içe hem de dışa doğru germek, rezonant “pompalama” zaten 2024 YR4 Cross Earth yörüngesini yaptı ve etkileme şansı verdi. Çok daha tehlikeli Alinda hala pompalanıyor: Yaklaşık 1000 yıl içinde Dünya’yı vurmaya hazır olabilir.
İyi bir haber, 2024 YR4’ün 2032’de özleyeceği, ancak yaklaşarak Alinda yörüngesinden atılacak. Artık her dört yılda bir geri gelmeyecek.
Bununla birlikte, Dünya’dan bir yörünge tekme almak, yörüngesi hala bizimkini geçecek, sık sık değil. Mevcut yörünge 2052’de biraz yakın bir yaklaşım gösterir (aydan daha uzak) ve bunun ötesinde hesaplamalar çok doğru değildir.
Diğer Asteroitler
Dünya büyük bir güneş sisteminde küçük bir hedef olsa da, vurulur.
2024 YR4 2024’te bize gizlice girmeyi başardıysa, diğer asteroitler de bizi şaşırtabilir mi? Bunu yapmak için son zarar veren, 15 Şubat 2013’te Chelyabinsk, Rusya’ya göre tespit edilmedi ve şok dalgası binalarda cam parçalandığında birçok insanı yaraladı.
1908’de, büyük orman alanlarının harap olduğu ancak çok az insanın yaralandığı uzak bir bölge olan Rus Sibirya’nın Tunguska kentinde daha büyük bir patlama gerçekleşti.
İzle Tutma
Gökbilimciler gece gökyüzünü Dünya’nın yüzeyinden araştırmak için özenle çalışırken, yaklaşan Yakın Dünya Nesnesi (NEO) sörveyörü gibi alan tabanlı anketler asteroitleri tespit etmede çok etkili olabilir. Bunu ısı (kızılötesi) radyasyonlarıyla yaparlar ve uzayda olmak da gündüz gökyüzünü inceleyebilirler.
Amy Mainzer’e göre, NEO Surveyor’a liderlik ediyor, “Her ikisi de ciddi bölgesel hasara neden olacak ve Dünya’nın yörüngesine yakından yaklaşacak kadar büyük olan asteroitlerin sadece% 40’ını biliyoruz.” 2027’nin sonlarında piyasaya sürüldüğünde, Neo “en tehlikeli asteroitleri ve kuyruklu yıldızları bulacak, izleyecek ve karakterize edecek”, sonunda ABD Kongresi tarafından zorunlu kılıflı hedefini% 90’ını bilerek karşılayacak.
Asteroitler arasında, 2024 YR4 gibi rezonant olanlara özel dikkat etmeliyiz, çünkü sonunda geri dönecekler.
