Ay keşfi yeni bir döneme giriyor. Apollo misyonlarından çok sonra, yenilenen bir uluslararası ilgi, ayda uzun vadeli bir varlık için iddialı planlarla birlikte geliyor. NASA’nın Artemis programı, insanları ay yüzeyine geri döndürme çabalarına öncülük ediyor ve III.
Bu arada, Çin ve Hindistan gibi ülkeler, iniş ve örnek getiriler de dahil olmak üzere robotik görevleri başarılı bir şekilde yürütürken, özel şirketler ortaklıklar ve ticari Lander görevleri ile giderek daha fazla yer alıyor. Odak noktası, kısa ziyaretlerden, ay habitatları inşa etmeyi, yerinde kaynak kullanımı geliştirmeyi ve Mars’a gelecekteki mürettebat görevlerini desteklemek için altyapı kurmayı içeren hedeflerle sürdürülebilir araştırmaya geçti.
Ay’da faaliyet gösteren uzay aracı için birçok zorluktan biri, sert, iki haftalık aylık ay gecesi hayatta kalmak. Bu dönemde, sıcaklıklar -170 ° C’nin altına düşebilir, bu da gücü ve termal kontrolü korumayı son derece zorlaştırır.
Güneş ışığı olmadan, güneş panelleri etkisiz hale gelir, inişler ve gezginler sınırlı pil rezervlerine veya karmaşık, genellikle ağır, radyoizotop ısıtma sistemlerine güvenmeye zorlar. Bu koşullar görev süresini ciddi şekilde kısıtlar, tasarım karmaşıklığını artırır ve uzun vadeli operasyonların kurulmasının fizibilitesini sınırlar.
Güneş panelleri ve fisyon reaktörleri gibi mevcut güç çözümleri, özellikle iki haftalık gecelerde kalıcı bir ay tabanının yüksek enerji taleplerini karşılamak için yeterli değildir. Bununla birlikte, son araştırmalarda özetlenen yenilikçi bir yaklaşım, radikal olarak farklı bir çözüm olduğunu göstermektedir: Uzay Tabanlı Güneş Gücü (SBSP) uydularının bir takımyıldızı, aylık gün gece döngüsüne bakılmaksızın enerjiyi sürekli olarak yüzeye ışınlamak için kullanma. Bu, baş yazar Denis Acker tarafından yayınlanan bir makalede yer alan teklifti. Acta Astronautica.
Makalelerinde Acker ve meslektaşları, yörüngede güneş enerjisi toplamak için tasarlanmış ve kablosuz olarak Güney Kutbu’ndaki önerilen Diana ay tabanına iletmek için tasarlanmış Zeus uydu takımyıldızı önerdiler. Bu sistem, tesislerin uzun ay gecelerine bakılmaksızın uzun vadeli ay keşfi ve gelişmesini destekleyerek sürekli çalışmasına izin verecektir. Proje, toprak tabanlı uydu tasarımını ay ihtiyaçlarına uyarlamaya, kablosuz güç iletimi, termal kontrol, enerji depolama ve hassas uydu koordinasyonu gibi sorunlarla mücadele etmeye odaklanıyor.
Zeus sistemi, ayın etrafına yörüngeye 300 güneş enerjili uydu yerleştirerek çalışacaktı. Bu uydular, yörüngede ve mikrodalga veya lazer enerjisine dönüştürürken sürekli olarak güneş ışığını toplayacaklardı, bu da daha sonra ay yüzeyinde istasyonlara ışınlanacaktı. Diana üssünde bulunan bu yer istasyonları, iletilen enerjiyi tekrar elektriğe güç habitatlarına, gezginlere ve yerinde kaynak kullanım tesislerine dönüştürecekti.
Takımyıldız, en az bir uydunun her zaman taban ile görüş hattında olmasını sağlamak için dikkatlice koordine edilecek ve uzun ay geceleri ve kutupların yakınındaki değişken aydınlatma koşulları boyunca istikrarlı, kesintisiz bir güç kaynağı sağlıyor.
Ekip ayrıca, gelecekteki görevlerin uydu sisteminin bir parçasını oluşturmak için ay malzemelerini nasıl kullanabileceğini ve Dünya tabanlı lansmanlara olan güvenini azaltabileceğini de düşünmektedir. Uzay Üretimi Danışma Konseyi (SGAC) ve Astraeus üyeleri tarafından yönetilen araştırma, mevcut enerji sınırlamalarının üstesinden gelmeyi ve sürekli ay operasyonlarını mümkün kılmaktadır.
Bu teknolojiyi başarıyla uygulamak, ayda sürdürülebilir, uzun vadeli bir insan varlığı yaratmak için önemli bir adım olacaktır.
