Tüm aşırı hava tehlikeleri küresel veritabanlarında yeterince belgelenmemiştir. Örneğin, klimatolojik normlara giren hayatı tehdit eden yüksek ısınma olayları genellikle tehlike çalışmalarına dahil değildir ve yerel veya bölgesel flaş sel olayları sıklıkla uydu enstrümanları tarafından tespit edilmez.
Teksas, giderek daha sık görülen sel ve ısı etkinlikleri de dahil olmak üzere son 20 yılda aşırı hava durumunun adil payından daha fazlasını deneyimledi. Yaygın olarak erişilebilir günlük yağış ve sıcaklık uydu verilerini kullanan Matthew Preisser ve Paola Passalacqua, son yıllarda devleti etkileyen sel ve ısı tehlikelerinin daha eksiksiz bir resmini yarattı.
2001-2020 yılları arasında danışmanlık yağış verilerinde, araştırmacılar tehlikeli bir sel olayı, iki veya daha fazla yıl ortalama bir nüks aralığına sahip olan bir olay olarak belirlediler – bu büyüklükteki bir olayın belirli bir alanda her iki yıldan daha sık görülmemesi.
Bulgularını NOAA Storm Etkinlik Veritabanı ve Dartmouth Sel Gözlemevi (DFO) veritabanında belgelenen sel olaylarıyla karşılaştırdılar. Analizleri, DFO veritabanından üç kat daha fazla su baskını olayı yakaladı ve 320 milyon dolarlık bir zarar daha belirledi. Bulgular dergide yayınlandı AGU İlerliyor.
Ekip ayrıca aşırı ısı analizini genişletti. Önceki çoklu çoklu çalışma, sadece üç gün veya daha uzun süre sıcaklığın 90. veya 95. gibi bir yüzdelik dili aştığı ısı dalgalarını ele almıştır.
Bu çalışma aynı zamanda ısı olaylarını veya ıslak çaplı küre sıcaklığının belirli bir yüzdelik dilim yerine 30 ° C’lik bir sağlık eşiğini aştığı dönemleri de dikkate aldı. Bu tanımı kullanarak araştırmacılar, 2003-2020 yılları arasında Teksas’ın bir ısı tehlikesi olayı ile 2.517 gün yaşadığını belirlediler – tüm günlerin% 40’ı. Isı tehlikesi olayları toplam 253.2 milyon kilometrekareyi etkiledi.
Çalışma, taşkın kombinasyonlarını ve aşırı ısı kombinasyonlarını çok banlı deneyimler olarak tanımladı. Ortalama nüks aralığı yöntemini kullanarak, daha geniş tehlikelerin tanımı ile birleştiğinde, araştırmacılar, büyük azınlık nüfusuna sahip devletin kısımlarının çoklu ve çoklu olaylardan daha yüksek riskle karşılaştığını buldular. Bu, eski yöntemlerin hem çok sayıda risklerin kapsamını hem de marjinal topluluklar üzerindeki orantısız etkilerini hafife alabileceğini düşündürmektedir.
