ABD Deniz Araştırma Laboratuvarı’nın kompakt koronagraph-2 (CCOR-2), 24 Eylül’de EDT’de Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi (NOAA), Uzay Hava Durumu’nda NASA-Kennedy Uzay Merkezi, Merritt Adası, Florida’dan Lagrange 1 (SWFO-L1) Gözlemevi’ni takip etti.
SWFO-L1 üzerindeki birincil cihaz olarak belirlenen CCOR-2, koronagraf teknolojisinde önemli bir sıçrama temsil eder, selefine kıyasla gelişmiş yetenekler sunar ve sürekli, güvenilir alan hava izlemesi sağlar. Son yörüngeye ulaştıktan sonra, SWFO-L1, kritik uzay hava gözlemlerinin sağlanmasındaki rolünü belirterek, hazırlık (güneş) -1 için L1’de uzay hava durumu gözlemleri olarak yeniden adlandırılacaktır.
Bu araç, tahmin yeteneklerini geliştirmek, güneş koronasının karmaşık dinamikleri hakkındaki anlayışımızı geliştirmek ve ülkenin yıkıcı uzay hava olaylarını tahmin etme ve anlama yeteneğini önemli ölçüde geliştirmek için veri sağlayacaktır.
SWFO-L1 Misyonu
SWFO-L1, sürekli, operasyonel uzay hava durumu gözlemleri için özel olarak tasarlanmış ve tamamen adanmış ilk NOAA Gözlemevidir. Bu derin alan görevi, güneşin koronasının engelsiz gözlemine izin vererek ve Dünya’ya ulaşmadan önce güneş rüzgar bozukluklarının yukarı akış ölçümlerini sağlayan Sun-Earth Lagrange 1 (L1) noktasında bir lissajous yörüngesinde çalışacaktır. Uydu ilk savunma hattı olacak ve jeomanyetik fırtınalar için erken bir uyarı feneri olacak.
CCOR-2, güneşin dış atmosferini, güneş koronasını gözlemlemek için tasarlanmış özel bir enstrümandır. Benzersiz bir yaklaşım kullanan CCOR-2, doğrudan güneş ışığını engelleyen ve yapay bir tutulma yaratan tek bir harici oksulter, silindirik bir cihaz kullanır. Bu, teleskopun sadece koronanın hafif detaylarına odaklanmasını sağlar.
CCOR-2, şu anda NOAA’nın Geostationary yörüngesindeki GOOD-19 uydusu üzerinde çalışan NRL’nin CCOR-1’in başarısına dayanıyor. CCOR-2 birkaç temel geliştirme sunar. CCOR-1, coğrafi bakış açısı ile, Dünya Uydu ve Güneş arasında Dünya geçtikçe günlük tutulmalar yaşarken, CCOR-2, Güneş’in sürekli, 7/24 görünümünü sağlayan Lagrange Noktası 1’de (L1) ikamet edecektir. Bu L1 konumu, biraz daha geniş bir görüş alanı ve güneş yüzeyine daha yakın gözlemleme yeteneği ile birleştiğinde, CCOR-2’nin biraz daha fazla görüntü yakalamasını ve CCOR-1 gibi görüntüleri yakalarken, güneş diskine daha yakın bir koronal kütle ejeksiyonlarını (CMES) daha hızlı tespit etmesine izin verir.
“CCOR-2’nin tasarımı, kontrastı en üst düzeye çıkarmak ve koronal yoğunluk ve hızın doğru ölçümlerini mümkün kılmak için başıboş ışığı en aza indirerek yüksek sadakatli koronal görüntülemeye odaklanıyor.” Dedi. “Korona izole ederek, koronal kütle ejeksiyonları (CMES) gibi yapıların evrimini doğrudan gözlemleyebilir ve yayılmalarını heliosfer yoluyla izleyebiliriz.”
CCOR-2’nin birincil amacı CME’leri, plazma ve manyetik alanın büyük sınır dışı edilmesini güneşin koronasından izlemektir. CCOR serisi, yeryüzündeki herhangi bir jeo-etkili etkiyi tahmin etmek amacıyla CME’leri tespit edecek, yörüngelerini, kütlelerini ve hızlarını belirleyecektir.
Uzay havasının Dünya üzerindeki etkileri
Thernisien, CME’lerin, güneş rüzgarından enerjinin etkili aktarılmasından kaynaklanan Dünya’nın manyetosferindeki önemli rahatsızlıklarla karakterize edilen jeomanyetik fırtınaların birincil itici güçleri olduğunu açıkladı. Jeomanyetik fırtınalar, Dünya’nın manyetopozunda manyetik yeniden bağlanma ve enerji transferini kolaylaştıran güneye doğru yönlendirilmiş bir planetaryalar arası manyetik alan bileşeni ile birleştirilmiş sürekli yüksek hızlı güneş rüzgarı dönemleri ile tetiklenir.
Uzay Bilimleri Bölümü’ndeki gelişmiş sensör teknolojisi bölümünden NRL araştırma fizikçisi Damien Chua, “Jeomanyetik fırtınalar güneş rüzgarı ve Dünya’nın manyetosfer arasındaki dinamik etkileşimin bir tezahürüdür.” Dedi. “CME’lerin başlatılmasını ve yayılmasını ve daha sonra Dünya’nın manyetosferi üzerindeki etkilerini anlamak, uzay havasının olumsuz etkilerini tahmin etmek ve azaltmak için çok önemlidir.”
Jeomanyetik fırtınaların yankıları geçici operasyonel anomalilerden önemli altyapı hasarına kadar değişebilir. Bu rahatsızlıklar uydu iletişimlerini ve navigasyon sistemlerini bozabilir, güç ızgaralarındaki jeomanyetik olarak indüklenen akımları indükleyebilir, istikrarlarını ve güvenilirliklerini etkileyebilir, düşük toprak yörünge uydularında atmosferik sürüklemeyi artırabilir, potansiyel olarak operasyonel yaşamlarını kısaltabilir ve yüksek frekanslı radyo iletişimine müdahale edebilir.
Uzay Araç Mühendisliği Bölümü’ndeki Güç Sistemleri ve Enstrümantasyon Bölümünden NRL Mühendis ve Proje Yöneticisi Timothy Babich, “CME’lerin gelişini ve yoğunluğunu doğru bir şekilde tahmin edebilme yeteneği, uzayda ve yerde savunmasız varlıkları korumak için kritik öneme sahiptir.” Dedi. “CCOR-2, uzay hava durumu modellerini geliştirmek ve öngörücü yeteneklerimizi geliştirmek için önemli veriler sağlar.”
CMES genellikle güneşten Dünya’ya geçmesi için birkaç gün gerektirirken, en enerjik olayların 18 saat gibi kısa bir sürede geldiği gözlemlenmiştir. Bu nedenle, CCOR-2 gibi enstrümanlardan zamanında ve doğru gözlemler esastır.
Uzay hava izlemesinin uzun bir geçmişi
CCOR-2’nin önemi, mevcut uzay hava durumu izleme varlıklarının yaşına göre daha da vurgulanmaktadır. Şu anda NOAA tarafından L1’deki Soho uzay aracında kullanılan koronagraf olan Lasco neredeyse 30 yaşında. CCOR-2, gelişmiş performans ve güvenilirlik sunan modern bir yedektir.
SWFO-L1’den alınan veriler NOAA’nın Uzay Hava Tahmin Merkezi tarafından işlenecektir. Arşivlenmiş veriler Ulusal Çevre Uydu, Veri ve Bilgi Servisi Ulusal Çevre Bilgileri Merkezi’nden sunulacaktır.
SWFO-L1’de CCOR-2’nin piyasaya sürülmesi, uzay havasının etkilerini tahmin etme ve hazırlama, kritik altyapının esnekliğini artırma ve ulusal güvenlik çıkarlarının korunması için önemli bir adımdır. SWFO-L1, NASA’nın yıldızlararası haritalama ve ivme probu (IMAP) ve Carruthers Geocorona Gözlemevi Görevleri ile bir büro olarak başlatılacak.
CCOR tasarımı, NOAA tarafından barındırılan enstrümanın 2031’de piyasaya sürülmesi beklenen Avrupa Uzay Ajansı’nın Vigil Misyonuna uçması için uyarlanmıştır.
