Mevcut iklim politikalarına göre, 2100 yılına kadar dünyadaki buzulların yüzde 79’u yok olacak, bu da 2 milyar insanın su tedarikini tehlikeye atacak ve deniz seviyelerini önemli ölçüde yükseltecek.
Erimiş su, İsviçre’deki Morteratsch buzulunun önündeki bir buzul mağarasından geçiyor
Şu anda her yıl yaklaşık 1000 buzul kayboluyor ve ülkeler karbon emisyonlarını azaltma hedeflerine ulaşsa bile bu oran 2040’a kadar yılda 3000’e çıkabilir.
Son yirmi yılda en az 4000 buzul eridi. İsviçre’deki ETH Zürih’ten Lander Van Tricht ve meslektaşları, farklı küresel ısınma senaryoları altında önümüzdeki yüzyılda dünyadaki 211.000 buzulun başına ne geleceğini tahmin etmek için iklim modellerini kullandı.
Mevcut iklim hedefleri, dünyayı bu yüzyılda sanayi öncesi sıcaklıkların 2,7°C üzerinde bir ısınma yoluna sokuyor. Bu, 2100 yılına kadar dünyadaki buzulların yüzde 79’unun yok olacağı anlamına geliyor. Ancak eğer insanlık küresel ısınmayı 2°C ile sınırlarsa buzulların yüzde 63’ü yok olacak.
Çalışmada çalışan Pensilvanya Pittsburgh’daki Carnegie Mellon Üniversitesi’nden David Rounce, “Buzullarımızın çoğunu kaybedeceğiz, ancak çoğunu da koruma yeteneğimiz var” diyor.
Ülkeler hedeflerine ulaşamaz ve dünya 4°C ısınırsa buzulların yüzde 91’i kaybolacak.
Buzul erimesinin bu yüzyılda deniz seviyesini 25 santimetre yükselteceği tahmin ediliyor. Bu aynı zamanda birçok bölgenin sulama için kullandığı yaz erimesini de azaltacak. İki milyar insan, çoğu Himalaya buzullarından kaynaklanan nehirlerin yakınında bulunan, dağdaki kar ve buzla beslenen drenaj havzalarında yaşıyor.
Buzun erimesi aynı zamanda, 2023’te Hindistan’da 55 kişinin ölümüne yol açan olayda olduğu gibi, bir buzul gölünden ani su salınımının neden olduğu sel baskınlarının daha sık hale geldiği anlamına da geliyor.
Önceki araştırmalar, insanlık ısınmayı en iddialı Paris Anlaşması hedefi olan 1,5°C ile sınırlandırsa bile bu yüzyılda tüm buzulların yarısının eriyeceğini ortaya çıkarmıştı. Bu çalışma, bu tahminleri yükseltiyor ve bu miktardaki ısınmayla yüzde 55’lik bir kaybın yaşanacağını ortaya koyuyor.
Aynı zamanda yıllara ve bölgelere göre buzul kaybı oranını da öngörüyor. Bu oran yüzyılın ortasında zirveye ulaşacak, daha sonra Kuzey Kutbu ve Antarktika’daki gibi daha küçük dağ buzulları kaybolup daha büyükleri kaldığında yavaşlayacak.
Van Tricht, “Daha büyük olanların buzunu eritmek çok zaman alıyor, dolayısıyla daha sonra yok olacaklar” diyor.
Mevcut iklim hedefleri altında, Batı Kanada ve bitişik ABD, 2100 yılına kadar neredeyse tüm buzulları kaybedecek. Amerika Birleşik Devletleri Jeoloji Araştırmaları Kurumu’nun gelecek araştırmasına göre, turizme bir darbe olarak, Montana’daki Glacier Ulusal Parkı buzullardan büyük ölçüde yoksun kalacak, ancak bazıları minyatür buzullar veya buz yamaları olarak kalabilir.
Alpler de neredeyse çıplak olacak. Topluluklar halihazırda buzullar için cenaze törenleri düzenliyor ve Küresel Buzul Yaralıları Listesi web sitesi onların hikayelerini topluyor. Çalışmada çalışan ETH Zürih’ten Matthias Huss ve diğer 250 kişi, 2019’da Pizol buzulunun kalıntılarına tırmanmıştı.
Huss, veda etmek için geldiklerini ama aynı zamanda halka “buzullarımıza bağlı olduğumuzu” söylemek için geldiklerini söylüyor. “Onların gitmesi bizim için önemli.”
