Bu NASA/ESA Hubble Uzay Teleskop görüntüsü, kategorize edilmesi zor bir galaksiye sahiptir. Söz konusu galaksi, takımyıldız kanserinde (yengeç) 67 milyon ışıkyılı uzaklıkta bulunan NGC 2775’tir. NGC 2775, eliptik bir galaksiye benzeyen gazdan yoksun pürüzsüz, özelliksiz bir merkez spor. Ayrıca spiral galaksi gibi düzensiz yıldız kümeleri olan tozlu bir yüzüğü vardır. Hangisi: spiral veya eliptik mi – ya da hiçbiri mi?
NGC 2775’i sadece bir açıdan görebildiğimiz için kesin olarak söylemek zor. Bazı araştırmacılar NGC 2775’i tüylü yıldız ve toz halkası nedeniyle spiral bir galaksi olarak sınıflandırırken, diğerleri onu lentiküler bir galaksi olarak sınıflandırıyor. Lentiküler galaksiler hem spiral hem de eliptik galaksiler için ortak özelliklere sahiptir.
Gökbilimcilerin tam olarak lentiküler galaksilerin nasıl geldiğinden emin değiller ve çeşitli şekillerde oluşabilirler. Lentiküler gökadalar, diğer galaksilerle birleşen veya çoğunlukla yıldız oluşturan gazın bitmiş ve belirgin sarmal kollarını kaybeden spiral galaksiler olabilir. Ayrıca daha çok eliptik galaksiler gibi başlamış olabilirler, daha sonra etrafındaki bir diske gaz topladılar.
Bazı kanıtlar NGC 2775’in geçmişte diğer galaksilerle birleştiğini göstermektedir. Bu hubble görüntüsünde görünmez olan NGC 2775, galaksinin etrafında yaklaşık 100.000 ışık yılı uzanan bir hidrojen gazı kuyruğuna sahiptir. Bu soluk kuyruk, parçalanmadan ve emilmeden önce NGC 2775’e çok yakın dolaşan bir veya daha fazla galaksinin kalıntısı olabilir. NGC 2775 geçmişte diğer galaksilerle birleşirse, bugün galaksinin garip görünümünü açıklayabilir.
Çoğu gökbilimci NGC 2775’i floküllü bir spiral galaksi olarak sınıflandırır. Flokuluşlu spiraller, genellikle “tüylü” veya gevşek bir şekilde spiral kollar oluşturan yıldızların “tutamları” olarak tanımlanan kötü tanımlanmış, süreksiz kollara sahiptir.
Hubble daha önce 2020’de NGC 2775’in bir görüntüsünü yayınladı. Bu yeni versiyon, görüntüdeki parlak, pembemsi kümeler olarak görülebilen, büyük genç yıldızları çevreleyen hidrojen gaz bulutları tarafından yayılan belirli bir dalga boyunun gözlemlerini ekliyor. Bu ek ışık dalga boyu, gökbilimcilerin galakside yeni yıldızların nerede oluştuğunu daha iyi tanımlamasına yardımcı olur.
