Kendinizi partnerinizle karşılaştırırken, partnerinizle kıyasladığınızda hangi özelliklerin olmasını tercih edersiniz? İnsanları seçim yapmaya zorlayan bir anket, konu daha akıllı, daha komik veya daha çekici olmak olduğunda erkeklerin ve kadınların farklı tercihlere sahip olduğunu ortaya çıkardı
Bir partnerde ne ararsınız?
Yakışıklı ama sade bir partnerle olmayı mı, yoksa çekici olmayıp ateşli bir randevuyla mı olmayı tercih edersiniz? Bu soruya nasıl cevap vereceğiniz muhtemelen hangi cinsiyette olduğunuza bağlıdır. 1200’den fazla heteroseksüel ABD’li yetişkinle yapılan bir anket, bir özelliğe sahip olmak ya da bunu partnerine atamak arasında seçim yapmak zorunda kaldıklarında, erkek ve kadınların seçimlerinde çarpıcı biçimde farklılık gösterdiğini ortaya çıkardı.
Avustralyalı bir danışmanlık firması olan Research with Impact’ten Bill von Hippel, “Erkekler son derece çekici bir ortağa sahip olmak için kendi çekiciliklerini memnuniyetle feda ederler, kadınlar ise bunun tam tersidir” diyor.
Von Hippel ve meslektaşları, altı özellik (zenginlik, güzellik, hırs, mizah, zeka ve nezaket) üzerinden katılımcılara bu özelliğe sahip olmayı mı, yoksa partnerlerinin bu özelliğe sahip olmasını mı tercih edeceklerini sordular ve kendileriyle partnerleri arasında ne kadar büyük bir uçurumu tolere etmeye istekli olduklarını belirtmelerini istediler. Von Hippel, “Sanki çamurdan bir çit kadar çirkin olabilirsin ve sadece süper modellerle çıkabilirsin” diyor.
Daha önceki benzer çalışmalardan farklı olarak araştırmacılar, katılımcıları bir şekilde tercihlerini ifade etmeye zorladı. Ekip, cinsiyetlerin birbirlerinden en çok görünüş açısından farklılaştığını ve nezaket konusunda en çok uyumlu olduklarını buldu; erkekler ve kadınlar, kendilerine benzer düzeyde nezaket gösteren biriyle çıkmak istiyordu.
Genel olarak kadınlar çekici ve zeki olmayı ve kendilerinden daha zengin, daha komik ve daha hırslı erkeklerle çıkmayı isterken, erkekler çoğunlukla zengin olmayı ve kendilerinden daha iyi görünen kadınlarla çıkmayı tercih ediyor.
Örneğin, kadınlar kendileri için güzelliğe duydukları arzuyu ortalama 11 üzerinden 7,01 olarak değerlendirirken, erkekler kendi güzelliğinin önemini 4,77 olarak değerlendirdi. Öte yandan erkeklerin komik olma isteği 7,08, kadınlarınki ise 5,81 oldu. 6’nın altında bir puan, bir kişinin partnerinde bu özelliği kendine tercih ettiğini gösteriyor.
Von Hippel, bireysel olarak erkek ve kadınların yanıtlarının farklılık gösterdiğini (bir erkek veya kadın için doğru olanın hepsi için doğru olmadığını) ancak ortalama olarak bulguların güçlü bir şekilde desteklendiğini söylüyor. “Bunlar büyük etkiler” diyor.
Michigan, Rochester’daki Oakland Üniversitesi’nden Lisa Welling, zorunlu seçimin altta yatan tercihleri birbirinden ayırmanın ilginç bir yolu olduğunu söylüyor ancak böyle yapay bir yapının gerçek ilişkilerle alakalı olmayabileceği konusunda da uyarıyor. Takaslar aynı zamanda insanların kısa vadeli mi yoksa uzun vadeli ortaklar mı düşünmesi gerektiğini de belirtmedi “ve bu ayrım çoğu zaman önemlidir” diyor.
Malezya’nın Semenyih kentindeki Nottingham Üniversitesi’nden Steve Stewart-Williams, genel olarak sonuçların şaşırtıcı olmadığını ancak insanları seçim yapmaya zorlamanın, onların gerçek duygularını daha belirgin hale getirmiş olabileceğini söylüyor. Araştırmacıların “ölçme şeklimiz nedeniyle eş tercihlerindeki cinsiyet farklılıklarının boyutunu hafife alıyor” olabileceğini söylüyor. Örneğin, önceki çalışmalar, insanların sırf bu özelliğe sahip bir partneri baştan çıkarmalarına yardımcı olacağını düşündükleri için kendileri için bir özellik arzulayabilecekleri gerçeğini doğru şekilde açıklamamış olabilir.
Von Hippel, bulguların evrimsel açıdan anlamlı olduğunu söylüyor. Çocuk yetiştirmenin biyolojik yükü daha fazla olan kadınların, potansiyel bir partnerin çocuklarına bakacak kaynaklara sahip olmasını sağlaması gerekirken, erkeklerin evrimsel baskıları daha çok doğurgan, sağlıklı bir kadın seçmeye odaklanıyor.
Stewart-Williams ayrıca çalışmanın modern bir popülasyondaki evrimin parmak izlerini gösterebileceğini düşünüyor ancak anketin yalnızca ABD’deki heteroseksüel kişilerden gelen kişisel raporlara dayandığı konusunda uyarıyor; bulguların diğer insanlara uygulanabilir olup olmadığının zaman gösterecek.
