Aylardır “krediyle” yaşıyoruz: İsviçre’nin tahsis edilen doğal kaynaklarını tükettiği gün olan İsviçre Limit Aşımı Günü, uzun zaman önceydi. Gezegen o zamandan bu yana gerçekleşen tüketimi uzun vadede sürdüremez.
Kırsal topluluklar, nüfuslarının daha az doğal kaynak tüketmesini sağlamak için politik olarak ne yapabilir? Yeterli yaşam ve ekonomik faaliyeti teşvik etmek için hangi çerçeveyi oluşturabilirler? İsviçre Federal Orman, Kar ve Peyzaj Araştırma Enstitüsü’nden (WSL) ekonomist Tonja Iten, küçük ve orta ölçekli kırsal topluluklarda yeterlilik politikalarının nasıl görünebileceğini inceledi.
Bu politikaların amacı kaynak tüketimini gezegenin sınırları içinde tutarken aynı zamanda iyi bir yaşam kalitesi sağlamaktır.
Kırsal topluluklarda iyi yaşamak
Araştırma ekibi İsviçre genelinde 46 topluluğu ziyaret etti ve hareketliliğin odak noktası olduğu çok çeşitli yeterlilik önlemleri buldu. Araştırmacılar, diğer şeylerin yanı sıra, üç köyü birbirine bağlayan ücretsiz bir otobüs ve turistler için daha yüksek ziyaretçi vergisiyle finanse edilen ücretsiz toplu taşıma da buldular.
Iten, “Şehirlerdeki yeterlilik konusunda halihazırda bir dizi çalışma ve program var” diyor. Bunlar arasında işe gidip gelme mesafelerini azaltan karma kullanımlı mahalleler veya tedarik zincirlerini kısaltan kentsel tarım yer alıyor. Öte yandan kırsal alanlardaki yeterlilik politikaları pek incelenmemiştir.
Bu nedenle araştırma ekibi, İsviçre’nin kırsal kesimlerindeki yerel meclis üyeleriyle köylerindeki yeterliliğin önemi, uygulanan girişimler ve karşılaşılan itici güçler veya engeller konusunda anket yaptı. Sonuçlar artık dergide yayınlandı Çevre Politikası ve Yönetişim.
Bireyler büyük bir fark yaratabilir
Şu ana kadar yeterlilik siyasette çok az yer buldu. Bu, kişisel inisiyatifi ve kendini adamış bireyleri daha da önemli kılmaktadır. Iten, “Ankete katılan belediyelerden birinde bir bölge sakini bir iklim stratejisi önerisinde bulundu” diyor. “Bu, çok sayıda yeterlilik önleminin yolunu açtı.”
Siyasi bir yetki de benzer bir etkiye sahip olabilir. Iten, “Belediyeler, örneğin ekonomik kaynak kullanımı hedefini belediye düzenlemelerine yazarak veya Enerji Şehri gibi bir programa katılarak kendilerine bir yetki verebilirler” diye belirtiyor.
Pilot projeler, yeterlilik tedbirlerinin yanı sıra faydalarını görünür ve somut hale getirmesi açısından da önemlidir. Örneğin, saatte 30 km’lik bir bölge başlangıçta yıkıcı bir müdahale olarak algılanırsa, pratik testler bunun yaşam kalitesini ve güvenliği iyileştirdiğini gösterebilir.
Yetkililerin örnek rolleri, katılımı ve becerikli iletişimi de aynı derecede önemlidir: “Örneğin, halka açık bir yürüyüş sırasında halka planlı bir bisiklet yolu sunmak, güven oluşturur ve projenin yerel ihtiyaçları karşılamasını sağlar” diyor Iten.
Yeterlilik politikaları genellikle sınırlı kaynaklar nedeniyle sekteye uğrar: Küçük topluluklarda zaman, personel ve finansman genellikle azdır ve başka görevlere adanmıştır. Federal hükümetin veya kantonun mali desteği bu sorunun üstesinden gelmeye yardımcı olabilir. Ek engeller arasında halk arasında algılanan direnç, ilgi eksikliği veya diğer konulara daha fazla öncelik verilmesi yer alıyor.
Yan etki olarak yeterlilik
Ankete katılan belediyeler rastgele seçilmedi: Araştırma ekibi bilinçli olarak daha iddialı sürdürülebilirlik hedefleri peşinde koşanları araştırdı ve toplamda 500’den fazla planlanan veya uygulanan önlemi belgeledi.
Iten, “Bu önlemlerin çoğu açıkça yeterlilikle ilgili değildi, ancak öncelikle diğer hedeflere odaklandı” diye belirtiyor. Örneğin, kreşler veya huzurevleri için yerel üreticilerden yiyecek satın alarak yerel ekonomiyi güçlendirmek. Bu aynı zamanda ulaşım mesafelerini kısaltıyor, kaynak tasarrufu sağlıyor ve dolayısıyla belediyeyi daha yeterli hale getiriyor.
Dolayısıyla, ankete katılan belediyelerden yalnızca ikisi “yeterlilik” terimini kullanmış olsa da, kırsal belediyelerin yeterlilik politikalarını takip etmek için ellerinde bir dizi aracı zaten bulunmaktadır.
Çeşitli sürdürülebilirlik seviyelerinde farklı stratejiler mevcuttur
- “Verimlilik”, daha az kaynakla aynı miktarı tüketmek veya üretmek anlamına gelir.
- “Tutarlılık”, ürün ve hizmetlerin çevre dostu bir şekilde tasarlanması ve kaynak döngüsünün kapatılması anlamına gelir.
- “Yeterlilik”, daha az kaynak kullanarak, daha yavaş ve daha yerel bir şekilde, daha az tüketmek ve üretmek anlamına gelir. Örnekler arasında araba kullanmak yerine bisiklete binmek, yöresel yiyecekler satın almak ve tamir kafeleri kurmak yer alıyor.
Yeterlilik politikası, yeterli bir yaşam tarzı ve ekonomi için çerçeve koşulları yaratır. Bu, insanlığın doğal kaynakları ne ölçüde kullanabileceğini ve Dünya’nın istikrarını ve dolayısıyla geçim kaynaklarımızı tehlikeye atmadan önemli ekolojik sistemlere yük oluşturabileceğini açıklayan gezegensel sınırlar kavramına dayanmaktadır.
