Disiplinlerarası Deniz ve Çevre Araştırmaları Merkezi’nden (CIIMAR) ve Deniz ve Çevre Bilimleri Merkezi (MARE) tarafından yönetilen öncü bir çalışma, Portekiz’in kuzey kıyısındaki deniz yosunu ormanlarını karbon yakalama ve depolamada stratejik müttefikler olarak tanımlamaktadır.
Dergide yayınlanan yeni çalışma Bilimsel raporlar Kelp ormanlarının karbon yakalanmada ve depolamada önemli bir rol oynadığını ve iklim değişikliğinin etkilerini azaltmak için güçlü bir doğal araç sunduğunu ortaya koyuyor. Bu çalışma, Portekiz’in kuzey kıyısındaki deniz ormanlarının, özellikle de ülkenin bu bölgesindeki iki baskın tür olan laminaria hiperborya ve saccorhiza polyschides türlerinin incelenmesine odaklanmıştır.
Ciimar’dan araştırmacılar Francisco Arenas ve Mare’den João Franco liderliğindeki araştırma, her iki merkezden araştırmacıdan oluşan bir ekipten katkılarla, ilk kez bu habitatlar tarafından Kuzey Portekiz’deki bu habitatlar tarafından depolanan karbon stokunu ölçmeyi amaçladı.
Kuzey Portekiz’in deniz ormanları
Kelp ormanları, biyolojik çeşitliliğin ve yerel deniz verimliliğinin korunmasında önemli bir rol oynayan büyük kahverengi alglerle oluşturulan habitatlardır.
Araştırma lideri Arenas, “Bu habitatlar, gelişimleri için benzersiz koşulların olduğu ve burada bulunan bazı türler için en güney sınırını temsil eden Portekiz’in kuzey kıyısında yaygındır.” Ancak, bu habitatlar iklim değişikliğine karşı oldukça savunmasızdır.
“Portekizli sularda, ilişkili biyolojik çeşitliliği riske atan bir tropikalizasyon süreci ve bu ormanların sağladığı ekolojik hizmetler, mavi karbon olarak bilinen, iklim değişikliğine katkıda bulunan karbon yakalama ve depolama yeteneği de dahil olmak üzere, sağladığı ekolojik hizmetler” diye ekliyor.
Etkileyici sonuçlar
Söz konusu çalışma, ilk kez Kuzey Portekiz’deki bu habitatlar tarafından depolanan karbon stokunu, kapsam, biyokütle, büyüme ve karbon içeriği de dahil olmak üzere saha ölçümleri yoluyla nicelendirmiştir. Çalışma lideri ve Ciimar araştırmacısı, “Portekiz’deki yosun ormanlarıyla ilişkili mavi karbon değerinin ilk değerlendirmesiydi” diyor.
“Güney Avrupa Kelp Ormanlarının Saçak’taki Potansiyel Mavi Karbon” makalesinde yayınlanan sonuçlar, bu ormanların 5.000’den fazla futbol sahasına eşdeğer 5.100 hektarlık bir alanda 16.48 gigagram (GG) karbon depoladığını göstermektedir.
Gezegenin büyüklüğüne kıyasla nispeten küçük bir alanı kapsamakla birlikte, bu yosun ormanları, metrekare başına daha geniş habitatlarla karşılaştırılabilir veya daha büyük bir karbon yakalama verimliliği gösterir. Bu rakam, önceki tahminleri bataklıklar ve deniz yatakları ile sınırlı olan Portekiz için şu ana kadar envanter edilen mavi karbonun% 14’üne karşılık geliyor.
Mavi karbonda kilit müttefikler
Yüksek verimlilikleri sayesinde, bu habitatların ülkedeki tüm deniz bitkisi habitatları tarafından her yıl yakalanan karbonun üçte birini sekeste edebileceği ve ihraç edebileceği tahmin edilmektedir. Bu istisnai karbon sekestrasyon oranı, yosun ormanlarının iklim değişikliğini azaltmada temel ve büyük ölçüde değersiz bir rolünü vurgulamaktadır.
Arenas’a göre, bu deniz ormanları “Portekiz’in kuzey kıyısındaki son derece önemli ekolojik ve ekonomik değerlerine rağmen” genellikle bilinmiyor ve değersizdir. ” Bu habitatlar hem iklim değişikliğini azaltma yetenekleri hem de yerel biyolojik çeşitliliğin destekleyicileri olarak, sayısız deniz türü için barınak, yiyecek ve üreme alanları sağlayan temeldir.
Çalışma ayrıca, bu alanları izlemek, korumak ve nihayetinde restore etmek için belirli politikalar önermekte, sadece karbon lavaboları olarak değil, aynı zamanda okyanus sağlığı için hayati habitatlar olarak da güç vermektedir. Mevcut iklim krizi ışığında bilim adamları, yosun ormanlarının deniz koruma ve mavi karbon politikalarına dahil edilmesinin hem ulusal hem de küresel olarak bir öncelik olması gerektiğini savunuyorlar.
Arenalar, “Avrupa Birliği’nin doğa restorasyon yasası, uygulamanın ilk aşamalarında, özellikle son derece savunmasız olan ancak deniz ormanları gibi ekosistem hizmetleri sağlama potansiyeli olan habitatlarda etkili ekolojik restorasyon tekniklerini geliştirmek ve uygulamak acildir.”
