Marslı bir kaya üzerinde bulunan ayırt edici işaretler için birkaç potansiyel açıklama var, ancak yeni kanıtlar büyük olasılıkla mikrobiyal aktivite ile ilişkili olduğunu gösteriyor.
İlginç bir Mars kayasının keşfedildiği parlak melek alanı
Bilim adamları, Mars’ta antik yaşamın potansiyel bir kimyasal işareti için açıklamaları daraltıyorlar. Bu işaret – geçen yıl Mars kayalarında bulunan işaretler – mikroplar veya sadece yüksek sıcaklıklarda gerçekleşen bir reaksiyondan kaynaklanabilirdi. Yeni bulgular biyolojik açıklamanın daha olası olduğunu göstermektedir.
Geçen yıl, Mars’ın Jezero Krateri’nde Bright Angel adlı eski bir Lakebed’i keşfederken, NASA’nın azim gezisi, Dünya’daki mikroplarla ilişkili desenlere benzer şekilde “leopar lekeleri” ve “haşhaş tohumları” olarak adlandırılan alışılmadık işaretlere sahip bir kaya keşfetti. Dairesel bir jantlı milimetre boyutlu koyu lekeler olan leopar lekeleri ve daha küçük koyu lekeler olan haşhaş tohumları, tipik olarak su varlığında oluşan bir mineral olan kalsiyum sülfatın beyaz sarınları arasında sandviçlendi.
Yeryüzünde, benzer işaretler tipik olarak mikropların fosilleşmiş aktivitesi ile ilişkilidir. Bunun nedeni, onları üreten kimyasal reaksiyonların da enerji üretmesi ve indirgeme ve oksidasyon (redoks) reaksiyonları adı verilen bu işlemler mikroplar için önemli bir yakıt kaynağıdır. Bu tür redoks reaksiyonları genellikle demir ve kükürt gibi “azaltılmış formda” telltale kimyasal işaretlerini geride bırakır, yani elektronları kaybetmişlerdir.
Şimdi, Stony Brook Üniversitesi’ndeki Joel Hurowitz ve meslektaşları, Mars’taki lekelerin kimyasal bileşimini bulmak için Perserverence’ın yerleşik enstrümanlarını kullandılar, bu işaretlerin azaltılmış bir formda mineraller içerdiğini bulmak. Haşhaş tohumları demir fosfat, azaltılmış demir ile gösterdi ve leopar noktaları azaltılmış demir ve ayrıca kükürt ile demir sülfür gösterdi. Noktaların etrafındaki kaya da oksitlenmiş bir formda demir içeriyordu, bu da redoks reaksiyonlarının gerçekten gerçekleştiğini düşündürmektedir.
Hurowitz ile 12 Mart’ta Woodlands, Teksas’taki Lunar ve Gezegen Bilimleri Konferansı’nda çalışmalarını sunan Texas A&M Üniversitesi’nde Michael Tice, dünyada azaltılmış kükürtlü mineraller üretmek için bildiğimiz sadece iki yol var. Mikrobiyal yaşamın varlığı olmadan gerçekleşebilen birincisi, binlerce ila milyonlarca yıldan fazla olur ve tipik olarak 120 ° C’nin üzerine çıkması için sıcaklıklara ihtiyaç duyar. İkincisi, mikroplarla ilgili farklı bir kimyasal reaksiyon, daha düşük sıcaklıklarda gerçekleşebilir.
Mars kayaları son derece yüksek sıcaklıklara maruz kalmış olsaydı, erime ve çözülmeden oluşacak nispeten büyük kristaller göstermiş olmalılardı. Ancak Hurowitz ve meslektaşları bunun kanıtını göremediler, bu da düşük sıcaklık senaryosunun daha olası olduğunu düşündürdüler. Hurowitz, “Anlayabildiğimiz kadarıyla… her şey düşük sıcaklık süreçleriyle tutarlı görünüyor” dedi.
Tice, “Şu anda bildiğimiz tek mekanizma biyolojik olarak aracılık ediyor” dedi. Bununla birlikte, Tice, biyolojik reaksiyon dünyada gerçekleştiğinde, normalde kalsiyum magnezyum karbonattan yapılmış bir mineral olan büyük dolomit kristalleri gibi ek kimyasal özellikler gördüğümüzü ekler. Bu özellikler Mars örneğinde eksik görünüyor.
Böylece, kanıt biyolojik bir kökene işaret ederken, Hurowitz laboratuvardaki kayaların bir örneğini düzgün bir şekilde analiz etmemiz gerektiğini söyledi. Azim bu tür örnekleri topladı, ancak araştırmacılar 2030’larda gezici Dünya’ya dönene kadar onlara erişemeyecekler.
SETI Enstitüsü’nden Janice Bishop, kanıtların hala çok belirsizliği olmasına rağmen, bu minerallerin kimyasal olarak etkileşime girme, Mars’ta bulduğumuz başka hiçbir şeye benzemiyor. Bishop, “Biyoloji oyunculuğunun olduğunu söyleyip söyleyemeyeceğimizi bilmiyorum, ama sanırım yaşam için gerekli amino asitler ve erken moleküller oluşturmak için gerekli kimyanın minerallerle etkileşime giriyor gibi görünüyor ve bu gerçekten harika” diyor.
