Caltech araştırmacıları, Jüpiter üzerindeki hidrolojik döngünün yeni bir simülasyonunu geliştirdiler, su buharının bulutlara nasıl yoğunlaştığını ve dev gezegenin girdaplı, çalkantılı atmosferi boyunca yağmur yağdığını modellediler. Araştırma, Jüpiter’in suyunun eşit olarak dağıtılmadığını ve NASA’nın Juno Orbiter gibi görevleri gezegende su arayacağınız konusunda önemli rehberlik verdiğini gösteriyor.
Jüpiter, güneş sistemimizdeki ilk gezegen olarak kabul edildi ve büyük yerçekimi etkisi, Dünya’nın yörünge mimarisini ve güneş sistemindeki diğer gezegenleri şekillendirdi. Jüpiter’in ne kadar su olduğunu ve onu nereye arayacağınızı anlamak, suyun dünyaya nasıl geldiğine dair ipuçları verir, bu da hala gezegen biliminde açık bir sorudur.
Araştırma Ulusal Bilimler Akademisi Bildirileri. Çalışmanın ilk yazarı Huazhi Ge, Andrew P. Ingersoll, Gezegensel Bilim Profesörü, Emeritus grubunda doktora sonrası bir bilgin.
GE, “Jüpiter’e odaklanırken, nihayetinde dış gezegenler de dahil olmak üzere diğer gezegenlere geniş ölçüde uygulanabilecek su ve atmosferik dinamikler hakkında bir teori yaratmaya çalışıyoruz.” Diyor.
Jüpiter’in dönmüş görünümü, görsel olarak çarpıcı olsa da – su ve metaller gibi kimyasal türlerin bolluklarını belirlemeyi zorlaştıran atmosferik dinamiklerinden kaynaklanır. Galileo görevi ilk olarak 1990’larda ekvatorunun yakınındaki Jüpiter’de su tespit etti, ancak suyun dev gezegen boyunca eşit olarak dağıtılıp dağıtılmadığını belirsiz kaldı.
Yeni model, Jüpiter’in hızlı rotasyonunu açıklıyor – Jüpiter’de bir tam rotasyon (bir gün) sadece yaklaşık 10 toprak saat sürüyor. Bu hızlı rotasyon, Jüpiter atmosferinde görünen türbülanslı çizgilerin neden olmasına neden olur. Yeni model, subtropik ve orta enlemlerde bu türbülansın, bulut katmanının altına daha derin su çeken yağmura yol açtığını ve gezegenin daha düşük atmosferini bulutların altında daha nemli hale getirdiğini gösteriyor.
Jüpiter, Dünya’dan birçok yönden farklıdır, bu nedenle atmosferik dinamiklerini modellemek ve daha sonra bu modelleri gözlemlerle karşılaştırmak – çeşitli gezegenlerin daha geniş bir şekilde daha iyi anlaşılmasına neden olur. Daha sonra, ekip orta enlemlerin ötesine geçerek daha küresel bir model oluşturmayı planlıyor. İdeal olarak, teori, Uranüs ve Neptün gibi su yerine metan gibi kimyasal türlerin düzgün olmayan dağılımlarına sahip olan diğer gaz devlerine uygulanabilir.
