CEİD

Bu proje Avrupa Birliği tarafından finanse edilmektedir.

TÜRKİYE'DE KATILIMCI DEMOKRASİNİN GÜÇLENDİRİLMESİ:
TOPLUMSAL CİNSİYET EŞİTLİĞİNİN İZLENMESİ PROJESİ

Sonunda hurda arabalardaki tüm metali geri dönüştürebilir miyiz?

Hurda arabalar, çeşitli alüminyum alaşımlarını güçlü ve biçilebilir bir metale dönüştürmek için yeni bir işlem sayesinde yeni elektrikli araçlar oluşturmak için kullanılabilir.

Hurda araçları, geri dönüştürülmesi zor olabilecek birçok farklı metal alaşımı içerir

Metalin hurda arabalardan geri dönüştürülmesinin yeni bir yolu, her yıl milyonlarca ton atığı ortadan kaldırabilir ve bakire alüminyum üretmenin karbon emisyonlarını azaltabilir.

Onlarca yıldır, otomobillerdeki hurda alüminyumun çoğu, yeni yanma motorlarında motor blokları olarak kullanılmak üzere düşük dereceli döküm alaşımına geri dönüştürülmüştür. Ancak otomobil endüstrisi sadece elektrikli araçlar inşa etmeye geçtikçe, bu düşük dereceli hurda metalinin gitmediği hiçbir yer yok.

Bir çözüm olmadan, dünya kullanılmaz hurda “dağları” yaratma ve araç üretimi için daha fazla bakire alüminyum üreterek milyonlarca ton ek karbondioksit yayma riskiyle karşı karşıya, Avusturya’daki Leoben Üniversitesi’nde Stefan Pogatscher uyarıyor.

“Motor blokları elektrifikasyon nedeniyle giderse, şu anda hurda için lavabo yok” diye uyarıyor. “Bu artık kullanılamayacağı anlamına geliyor.”

Pogatscher, meslektaşları ile birlikte, metali hurda otomobillerden-sadece Avrupa’da yılda 7 ila 9 milyon ton atık olan-yeni otomobiller için çeşitli bileşenler yapmak için kullanılabilecek yeni bir yüksek dereceli alüminyum alaşımına geri dönüştürmek için yeni bir süreç geliştirdi.

Çözüm, yeni ürünü yapmak için hurda arabalardan çok çeşitli alaşım malzemelerin korunmasında yatıyor.

Normalde, arabalar hurdaya çıkarıldığında malzemeler sıralanır, plastikler, kumaşlar, çelikler ve alüminyum ayrı ayrı ele alınır. Daha sonra, tek bir arabada 40’a kadar olabilecek alüminyum alaşımları, farklı geri dönüşüm akışları için mümkün olduğunca ayrılır. Daha sonra ayrılamayan şey eritilir ve yanma motorlarının bir bileşeni olan motor bloklarına dökülür.

Pogatcher ekibi tarafından geliştirilen yeni geri dönüşüm yöntemi, tüm hurda alüminyumunu eski bir arabadan tek seferde eritmeyi içerir, bu nedenle standarttan çok daha geniş bir alaşım ve safsızlık aralığı içerir.

Bu, “metal gibi bir seramik gibi” çok kırılgan bir malzeme levhası üretiyor, diyor Pogatscher. Ancak ekip, 24 saatlik bir süre boyunca bu malzemeyi yaklaşık 500 ° C’ye yeniden ısıtmanın, metalin yapısını daha güçlü ve daha fazla kalabalık hale getirmek için değiştirmeye yardımcı olduğunu buldu. “Sonunda, bazı durumlarda birincil yapımı işlenmiş alaşımlar için orada olandan daha iyi olan mekanik özelliklerle ortaya çıkıyorsunuz” diyor.

Ekip, yeni malzemenin “etkileyici” gücüyle tipik otomotiv alaşımlarına rakip olduğunu iddia ediyor ve şasi ve çerçeveler de dahil olmak üzere çok çeşitli araba parçaları yapmak için kullanılabilir. Pogatchcher, ortak endüstriyel süreçler kullanılarak yapılabilir ve bu nedenle hemen ölçeklenebilir. “Muhafazakar” imalat sektörünün yeni alaşımı ölçeklendirmesinin sağlanmasının zor olacağını itiraf ediyor, ancak araştırma ekibi, süreci geliştirme konusunda endüstri ortaklarıyla görüşmelerde bulunuyor.

Londra Brunel Üniversitesi’ndeki Geoffrey Scamans, fikrin “çok ilginç” olmasına rağmen, yeni alaşımın, örneğin araba gövdesi parçalarında kullanılmasına izin vermek için gerekli katı testleri geçebileceğini kanıtlamak için daha fazla çalışmaya ihtiyaç olduğunu söylüyor.

Ayrıca, araçların “bireysel araç türleri olarak değil, rastgele” hurdaya çıkarıldığı göz önüne alındığında, tutarlı bir yüksek dereceli alaşım üretmenin zorlayıcı olabileceği konusunda uyarıyor. “Bireysel alaşım kompozisyonlarının pratik bir şekilde nasıl toplanabileceğini görmek zor” diyor. “Laboratuvar ölçekli deneylerden tam ölçekli tabaka (metal) üretimine kadar ölçeklendirmek çok zor.”

Missouri Bilim ve Teknoloji Üniversitesi’ndeki Mark Schlesinger, yeni alaşımın içeriğinin ticari olarak üretilecekse belirtilmesi ve kontrol edilmesi gerektiğini söylüyor. “Sadece rastgele bir fırına hurdaya atmak ve onu eritmek kabul edilebilir bir ürün üretmeyecektir” diyor. “Bu, hurda kimyasının tanımlanmasına hala ihtiyaç duyulacağı ve işleme maliyetini artıracağı anlamına geliyor.”