Kilo kaybı ilaçları tarafından dönüştürülen bir toplumun beklenmedik etkileri

Ozempic ve Wegovy gibi ilaçlar, obeziteyi kullanan güçleri engelleme gücüne sahiptir, ancak toplu toplumsal etkiler mutlaka olumlu olmayabilir

Oprah Winfrey’in TV Özel Utanç, suçlama ve kilo verme devrimi Mart 2024’te yayınlanmasından bu yana 4 milyondan fazla zaman aktarıldı. İçinde, talk show sunucusu Ozempic’i bazı insanların tüm yaşamlarını beklediği “rahatlama, destek ve özgürlük” olarak nitelendirdi.

Winfrey gibi bir milyarder için bu kolay olabilirdi. Kilo kaybı ilaçları obez olan insanlar için oyun değiştirebilir, ancak bunları ele geçirmek, zenginlerin obezite seviyeleri için fakirlere karşı vurma etkileri ile düz bir oyun alanından çok uzaktır. Ancak bu eşitsizlik, ufuktaki birçok toplumsal sorundan sadece biridir. Ultra Slim güzellik normları yeniden ortaya çıkıyor ve bazı analistler abur cubur için kolektif iştahımızdaki değişiklikleri öngörüyor. Wegovy döneminde, bazı ülkelerde var olan obezite etrafındaki damgalanmada da bir artış görebiliyorduk.

İngiltere’de, sadece 35’ten fazla (obezite aralığı içinde) vücut kitle indeksi olanlar ve en az bir ağırlık ile ilgili sağlık komplikasyonu olanlar genellikle ulusal sağlık hizmetinde Wegovy veya Mounjaro almaya uygundur (bkz. “Nasıl çalışırlar”, aşağıda aşağıda). ABD’de, bu ilaçların kilo kaybı için kullanımı genellikle sigortacılar tarafından kapsanmaz, bu da birçok insanın cebinden ödeme yaptığı anlamına gelir. ABD’de ayda yaklaşık 1000 dolar ve İngiltere’de ayda 150 £ ve 200 £ arasında maliyetle, İrlanda Üniversitesi Cork Üniversitesi Cork’taki Margaret Steele, “daha ​​iyi insanlar erişime sahip olacak ve yoksul insanlar olacak” diyor.

Eşitsizlik

Daha düşük gelirler ve daha yüksek obezite riski arasında zaten var olan güçlü bağlantı göz önüne alındığında, GLP-1 ilaçlarına erişim eşitsizliği “yağ olmak ve fakir olmak arasındaki ilişkiyi güçlendirecek” diyor.

Diğerleri aynı fikirde. Londra’daki Imperial College Healthcare NHS Trust’tan Samantha Scholtz, “Bu ilaçları özel olarak satın almayı göze alamayan insanlar için kullanılabilir hale getirmezsek, o zaman kesinlikle obezitede gördüğümüz damgalamayı ve toplumsal bölünmeyi genişleteceğiz” diyor.

Dahası, bu erişim sorunları hakkında anlayış eksikliği, obezitesi olan insanların bu ilaçları almadığı için değerlendirildiği anlamına gelebilir. Londra University College’da Andrew Steptoe “’Neden Ozempic’de değilsin?’ ‘Diyor. “Bu, kendi başına, bazı insanların ‘Neden bu kadar çok yemeyi bırakmıyorsun?’

Maliyetleri görmezden gelince, uyuşturucular herkes için değil. Tüm ilaçlar gibi, yan etkileri vardır ve herkes vücut ağırlığının yüzde 15 ila 20’sini kaybetmez, ortalama semaglutid denemelerinde ulaşılır. Ve bazı insanlar onları almak istemeyebilir. Her ikisi de Michigan Üniversitesi’ndeki Oprah’ın Ozempic özelliğine yanıt olarak, her ikisi de Michigan Üniversitesi’ndeki Mel Monier Medya iletişiminde eleştirel çalışmalar “İzleyiciler şişman ve mutlu birinden haber almadılar. Varız.”

İrlanda Galway Üniversitesi Francis Finucane, obezite bir yana, “zayıflık için kültürel arzu” bu ilaçlara olan talebi artıracağını söylüyor. İnce olmanın ödüllendirildiği toplumlarda, bu obezite olmayan insanları Ozempic gibi ilaç almaya itebilir, bu da onları sağlıklı bir kilo olarak kabul edilenlerden düşük ağırlık olarak alabilir. Kırmızı halıdaki bazı görünüşlere göre, daha waif benzeri bir estetiğe dönüş belirtileri var. Norveç Bilim ve Teknoloji Üniversitesi’nden Bjørn Hofmann, nüfusun genel ağırlığı da düşerse, “bu (ister çekici ya da normal) ya da normlar, ister çekici ya da normal ya da çabalamanız gereken bir şey olabilir” diyor.

Obezite

Daha iyimser bir şekilde, bazı araştırmacılar bu ilaçların obezitenin ahlaki bir başarısızlıktan ziyade tıbbi bir durum olarak görülmesini destekleyebileceğini umuyor. Finucane, “Bu ilaçlar insanların obezitenin psikolojik bir sorun veya motivasyonel bir sorundan ziyade biyolojik, fizyolojik, metabolik bir sorun olduğunu anlamalarına yardımcı olacak” diyor.

Ancak bu ilaçlar sadece çok şey yapabilir. Vücut ağırlığının yüzde 15’ini kaybetmek, birisinin şiddetli obeziteye sahip olmasından daha hafif obeziteye kadar alabilir. “Bunun sosyal damgalanması muhtemelen oldukça yüksek, değil mi?” Steptoe diyor. Obezite damgalanması “toplumumuzda oldukça yerleşik” diyor. “Bu çok fazla değişir. Nefesimi tutmazdım.”

Bununla birlikte, GLP-1 ilaçları obezite manzarasını oldukça farklı bir şekilde değiştirebilir. Raporlar giderek daha fazla “gıda gürültüsünü” azalttıklarını ve yeme hakkındaki takıntılı düşünceleri aradıklarını gösteriyor. Ozempic “size her zaman aç olduğunuzu söyleyen ekstra sesi alıyor gibi görünüyor” diyor Steele. Örneğin, bir deneme, semaglutid alan kişilerin sadece yüzde 24 daha az kalori tüketmediklerini, aynı zamanda plasebo alan katılımcılara kıyasla yağlı, enerji yoğun gıdalar için daha az tercih ettiğini buldu. Başka bir çalışma, GLP-1 ilaçları alan en az bir kişiye sahip olan ABD’li hane halklarının daha az kalori yoğun işlenmiş gıda satın aldığını ve fast food zincirlerinde ve kahve dükkanlarında yüzde 9 daha az harcadığını buldu.

Bu tür bulgular, Barclays Bank’taki stratejistlerin insanların fast-food işletmelerinde hisse satmasını tavsiye etmelerini sağladı. Ve bazı araştırmacılar, abur cubur gıda çıkışlarının, genel nüfus için obeziteyi önlemenin bir yolu olabilecek Ozempic sayesinde kapılarını kapatmaya başlayabileceği konusunda iyimser. Pennsylvania’daki bir obezite savunuculuk grubu olan Ted Kyle, “Genleriniz obezite için masayı belirliyor ve çevre hizmet ediyor” diyor.

Scholtz, “Bu müdahalenin gıda ortamını etkileme gücüne sahip” diyor. Ve daha sonra? “Çocuklarımız ve bizden sonra gelen nesiller, ilk etapta obezite geliştirmeme şansına sahip” diyor.