Önsöz sendromu ve semptomları bilim tarafından ihmal ediliyor, bu nedenle Sarah Hill’in yeni kitabı hoş karşılanıyor. Ancak sadece yaşam tarzı değişiklikleri değil, genetik konusunda daha fazlasına ihtiyaç duyuyor, diyor Alexandra Thompson
Menstrüel döngüsü ve kadın sağlığının diğer yönleri uzun zamandır incelenmiştir
Dönem Beyin
Sarah Hill Vermilion (İngiltere); Hasat (ABD)
Ailemle yaşadığımda, annem dönemimin ne zaman yaklaştığını her zaman söyleyebileceğini söyledi: Snack dolabına biraz daha sık bastırdım ve çok daha sinirli oldum. Yemek yapmam gereken bir gece uyluk yerine yanlışlıkla tavuk göğsü aldığında tüm cehennemin gevşediğini hatırlıyorum.
Bu tür patlamalar, kitabın odağı olan yaygın bir durum olan premenstrüel sendrom veya PMS için tipiktir. Dönem Beyin: Neden PMS ve Nasıl Düzeltileceğine dair Yeni Bilim. Doğum kontrolünün beyin üzerindeki etkileri hakkında da yazan yazar Sarah Hill, özellikle yaşam tarzı değişikliklerine odaklanarak okuyucuların PMS semptomlarını nasıl hafifletebileceğini belirler.
Kadın sağlığı onlarca yıldır bilimsel topluluk tarafından ihmal edildi ve evrimsel psikolojide doktora yapan ve Texas Christian Üniversitesi’nde bir sağlık ve ilişkiler laboratuvarı işleten Hill, bu boşlukları doldurmak için iyi yerleştirilmelidir. Yine de, argümanları düz düşüyor.
Bir noktada, PMS’yi kısmen, kadınların ortalama olarak yaklaşık 2000 kalori tüketmeleri söylendiği gerçeğine atfediyor, araştırmalar, döngülerinin luteal fazı sırasında – bir yumurtanın rahimden önce rahimden geçtiği zaman, pm’lerin genellikle meydana geldiği zamandan önce seyahat ettiği zaman. Hill, bu yönergelere bağlı kalarak, istek ve gıda ile bir meşguliyet geliştirdiğimizi, daha sonra yiyor ve kendimizi daha da kötü hissettirdiğini savunuyor.
Anekdot olma riski altında, kalori sayan herhangi bir kadını veya kendilerini 140 kalorili bir atıştırmalık inkar edecek herhangi birini tanımıyorum-eğer bir avuç humus ile aldığınız miktardan daha az-eğer vücutlarının ihtiyaç duyduğu şey buysa. Bana öyle geliyor ki tepe, PM’lerin başlangıcını çok fazla basitleştiriyor.
Ve kesinlikle çok fazla bilimsel araştırmaya atıfta bulunurken, Hill nadiren belirli bir çalışmada kaç katılımcının olduğu veya bir müdahalenin ne kadar test edildiğine dair ayrıntılar sunar. Küçük olanlar çok genetik varyasyonu kaçırabileceğinden, örnek boyutları bilmek özellikle önemlidir.
Genetiğin PMS üzerindeki potansiyel etkisi, tepenin sadece dokunduğu bir şeydir. PMS ile ilişkili hiçbir gen tanımlanmamış olsa da, durumun aynı ikizlerde kardeşlik ikizlerinden daha yaygın olduğunu biliyoruz, bu da güçlü bir genetik bileşene sahip olduğunu düşündürmektedir. Ayrıca, menstrüel döngüsünün uzunluğu ve menopoz meydana geldiğinde diğer yönlerinin genetik bir unsuru olduğundan eminiz, bu yüzden bu listeye PMS eklenmesi sürpriz olmazdı.
Hill, sık sık test edilmiş takviyeler yoluyla semptomların hafifletilmesini, daha fazla güneş ışığı almayı veya adet döngüsünde egzersiz rejimimizi değiştirmeyi önerir (ve adil olmak gerekirse, sonuncusu için bir şey olabilir). Ancak, bu kadar çok kişinin yaşadığı zayıflatıcı etkilerin, mükemmel olmayan bir yaşam tarzı yerine genetiklerinden dolayı olabileceğini kabul etmesi güzel olurdu.
Hill On ile aynı fikirde olduğum bir şey, bunun ilaç metabolizmasını nasıl etkilediğini veya vücudun terapi gibi psikolojik müdahalelere yanıtını nasıl etkilediğini anlamak için adet döngüsünün farklı aşamalarında daha fazla araştırma ihtiyacıdır. Ayrıca, kendimize dalgalanan hormonlara doğal bir tepki olabileceğini hatırlatırsak, ruh hali değişimleriyle başa çıkmamızın daha kolay olabileceğini de kabul ediyorum. Belki de benim tarafımdan rasyonelleştirmek tavuk kapısından kaçınabilirdi.
Ben uzaklaşmadım Dönem Beyin PM’lerin nasıl hafifletileceğine dair herhangi bir “ampul” anı ile. Ancak kadın sağlığı üzerine yayınlanan her kitap, PMS gibi koşulların damgalanmasını azaltmaya yönelik bir adım daha temsil ediyor ve elbette sadece iyi bir şey olabilecek daha fazla araştırmayı teşvik edebilir.
