James Webb uzay teleskopu, Uranüs çevresinde yörüngede küçük ve loş yeni bir ay keşfetti. Keşif gezegenin toplamını 29’a getiriyor ve bilim adamları muhtemelen bulunacak daha çok şey olduğunu söylüyor
Gökbilimciler, Uranüs yakınlarındaki 28 kişi arasında yeni bir ay iç içe geçti
Uranüs çevresinde yörüngede küçük ve loş bir ay keşfedildi ve gezegenin toplamını 29’a getirdi. Buz devinin diğer aylarının çoğu William Shakespeare’in eserlerinden karakterlerden sonra adlandırıldı ve bilim adamları şimdi hangi karakterlerinin vücuduna adını verebileceğini tartışıyor.
Yeni Ay, bu yıl 2 Şubat’ta NASA’nın James Webb Uzay Teleskopu (JWST) tarafından çekilen 10 uzun pozlama kızılötesi görüntüleri kullanarak Colorado’daki Southwest Araştırma Enstitüsü’nde Maryame El Moutamid liderliğindeki bir ekip tarafından keşfedildi.
Moon şu anda S/2025 U 1 geçici adına sahiptir. Ancak zamanla muhtemelen Uranus’un aylarının 27 ile aynı çizgileri boyunca adlandırılacak: Shakespeare’in oyunlarından birinden bir karakterin adını almak. Bu kongre, 1787’de gezegenin ilk iki ayının Titania ve Oberon’un keşfine dayanıyor.
Yeni bulunan Moon için seçilen adın, astronomik nesnelere resmi isimler ve atamalar atama konusunda önde gelen otorite olan Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) tarafından onaylanması gerekecektir. Araştırma ekibinin bir parçası olan ve kendini itiraf eden bir tiyatro hayranı olan SETI Enstitüsü’ndeki Mark Showalter, tartışmalar olduğunu ancak henüz kısa liste olmadığını söylüyor.
Showalter, bir ayın çok küçük ve loş görmenin zor bir iş olduğunu söylüyor. “Çok, çok parlak bir nesnenin hemen yanında küçük bir nesne. Bir arabanın farına bakmak ve bir sineklere bakmaya çalışmak gibi” diyor. “James Webb teleskopu, açıkçası var olan diğer tüm teleskoplardan çok daha hassas olan olağanüstü bir enstrüman.”
Showalter, Uranüs çevresinde daha fazla ay bulunabilir, diyor Showalter. “İşi kesinlikle bitirmedik” diyor. “Bence orada daha fazla uydu olduğunu varsaymak mantıklı. Yüzük sisteminde çoban ayları olarak adlandırdığımız, halka malzemesini iten bazı uydular olabileceğinden şüphelendik. Halka malzemesini henüz bulamadık, ancak bu devam eden çalışmalarımız için önemli bir odak noktası.”
El Moutamid, Uranüs halkalarının keskinliğinin, halkaların oluşumuna yardımcı olan, daha fazla ayın olacağını, ancak keşfedilmemiş olduğunu gösteriyor. “Muhtemelen orada onları tespit etmemizi bekleyen çok daha fazlası var” diyor. Bunlardan bazıları JWST tarafından bulunabilir, ancak planlandığı gibi devam ederse, 2044’te önerilen Uranüs yörüngesi ve prob misyonu tarafından keşfedilen bir döküntü olabilir. “Muhtemelen orada çok küçük çok fazla ay var ve şimdiye kadar sahip olduğumuz karardan dolayı onları henüz tespit edemeyiz” diyor.
S/2025 U 1’in yaklaşık 10 kilometre çapında olduğu tahmin edilmektedir, yani Voyager 2 probunda kameralar tarafından görülmek için çok küçüktür. Voyager 2, 1977’de piyasaya sürüldü ve 1986’da Uranus tarafından 81.500 kilometreye yaklaştı. Dünyadan bir uzay aracı tarafından Uranüs’e en yakın geçiş olmaya devam ediyor.
Yeni ay, gezegenin ekvatoral düzlemindeki merkezinden yaklaşık 56.250 kilometre uzaklıkta bulunan Uranüs’ün iç halkalarının kenarındadır. Bu, Moons Ophelia ve Bianca’nın yörüngeleri arasına yerleştirir.
NASA, JWST için, dünyanın dört bir yanındaki herhangi bir bilim insanının teleskopun gelişmiş sensörlerinden birini gerektiren hedefler önermesini sağlayan bir “Genel Gözlemci” programı yürütmektedir. El Moutamid, Uranüs halkalarını incelemek için JWST’nin Nircam enstrümanında – yüksek çözünürlüklü bir kızılötesi sensör – zaman için başvurdu. Bu uygulama bu yeni küçük ayın keşfine yol açtı.
