CEİD

Bu proje Avrupa Birliği tarafından finanse edilmektedir.

TÜRKİYE'DE KATILIMCI DEMOKRASİNİN GÜÇLENDİRİLMESİ:
TOPLUMSAL CİNSİYET EŞİTLİĞİNİN İZLENMESİ PROJESİ

Uranüs’te bir gün ne kadar? Düşündüğümüzden biraz daha uzun, görünüyor

Hubble Uzay Teleskopu sayesinde, şimdi Uranüs’teki bir günün daha önce düşündüğünden 28 saniye daha uzun sürdüğünü biliyoruz – Gaz devine gelecekteki görevleri planlamada çok önemli bir fark olabilecek bir fark

1986’da Voyager 2 uzay aracının görüldüğü gibi Uranus

Bilim adamlarının gaz devini soruşturmak için görevler planlamasına yardımcı olacak rotasyon süresinin daha doğru ölçümleri sayesinde Uranüs’teki bir gün biraz daha uzun sürdü.

Güneş sisteminin dev gezegenlerinin rotasyon süresini bulmak, Mars ve Dünya’nın beğenilerinden çok daha zordur, çünkü vahşi rüzgar fırtınaları doğrudan ölçümleri imkansız hale getirir.

Uranüs’ün rotasyonunun ilk ölçümü, 24 Ocak 1986’da en yakın yaklaşımını yapan Voyager 2 probundan geldi. O zaman araştırmacılar, gezegenin manyetik alanının göksel kuzeyden 59 derece dengelendiğini, dönüş ekseni 98 derece ofset olduğunu belirledi.

Bu aşırı ofsetler, Uranüs’ün Dünya ile karşılaştırıldığında “uzanmak” için etkili bir şekilde döndüğü anlamına gelirken, manyetik kutupları gezegen döndükçe büyük bir çemberi izler. Gezegenin manyetik alanını hem de manyetik kutuplarında Aurora’dan gelen radyo emisyonlarını ölçerek, Uranüs’ün artı veya eksi 36 saniye hatası ile her 17 saatte, 14 dakika, 24 saniyede bir tam rotasyon tamamladığını buldular.

Şimdi, Fransa’daki Paris Gözlemevi’ndeki Laurent Lamy ve meslektaşları bunu 28 saniye daha uzun sürdü. Daha da önemlisi, ölçümleri 1000 kat daha doğrudur ve hata marjını bir saniyenin bir kısmına indirir.

Araştırmacılar, Hubble Uzay Teleskopu tarafından 2011-2022 yılları arasında çekilen Uranüs’ün Ultraviyole Aurora’sının görüntülerine baktılar.

Önceki ölçümün hata payı, Uranüs’teki bir pozisyonun birkaç yıl sonra doğru bir şekilde belirlenmesinin imkansız hale geldiği anlamına geliyordu, ancak yeni ölçüm onlarca yıldır geçerli kalmalıdır. Bu, bir probun gezegenin atmosferine yörüngede olabileceği ve girebileceği gibi kritik hedefleri hesaplamak için güvenilebileceği anlamına gelir.

Avustralya’daki Sydney Üniversitesi’ndeki Tim Bedding, ekibin ölçüm tekniğini “çok zeki” olarak adlandırıyor, ancak Uranüs’teki bir günün yeni süresinin eski hesaplamanın hatasının marjı içinde o kadar farklı olmadığını belirtiyor. “Değişmiş o kadar değil,” diyor Bedding. “Artık daha faydalı olacak kadar doğru.”